Ташкен • (Taşken) (Arabic spelling تاشكەن)
singular (жекелик) | |
---|---|
nominative (атооч) | Ташкен Taşken |
genitive (илик) | Ташкендин Taşkendin |
dative (барыш) | Ташкенге Taşkenge |
accusative (табыш) | Ташкенди Taşkendi |
locative (жатыш) | Ташкенде Taşkende |
ablative (чыгыш) | Ташкенден Taşkenden |
possessive forms | |
first-person singular (менин) | |
nominative | Ташкеним Taşkenim |
genitive | Ташкенимдин Taşkenimdin |
dative | Ташкениме Taşkenime |
accusative | Ташкенимди Taşkenimdi |
locative | Ташкенимде Taşkenimde |
ablative | Ташкенимден Taşkenimden |
second-person singular informal (сенин) | |
nominative | Ташкениң Taşkeniŋ |
genitive | Ташкениңдин Taşkeniŋdin |
dative | Ташкениңе Taşkeniŋe |
accusative | Ташкениңди Taşkeniŋdi |
locative | Ташкениңде Taşkeniŋde |
ablative | Ташкениңден Taşkeniŋden |
second-person singular formal (сиздин) | |
nominative | Ташкениңиз Taşkeniŋiz |
genitive | Ташкениңиздин Taşkeniŋizdin |
dative | Ташкениңизге Taşkeniŋizge |
accusative | Ташкениңизди Taşkeniŋizdi |
locative | Ташкениңизде Taşkeniŋizde |
ablative | Ташкениңизден Taşkeniŋizden |