From від- (vid-) + ско́чити (skóčyty). Compare Russian отскочи́ть (otskočítʹ), Belarusian адско́чыць (adskóčycʹ), Polish odskoczyć.
відско́чити • (vidskóčyty) pf (imperfective відска́кувати) (intransitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | відско́чити, відско́чить vidskóčyty, vidskóčytʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | — | відско́чивши vidskóčyvšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | відско́чу vidskóču |
2nd singular ти |
— | відско́чиш vidskóčyš |
3rd singular він / вона / воно |
— | відско́чить vidskóčytʹ |
1st plural ми |
— | відско́чим, відско́чимо vidskóčym, vidskóčymo |
2nd plural ви |
— | відско́чите vidskóčyte |
3rd plural вони |
— | відско́чать vidskóčatʹ |
imperative | singular | plural |
first-person | — | відско́чмо vidskóčmo |
second-person | відско́ч vidskóč |
відско́чте vidskóčte |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
відско́чив vidskóčyv |
відско́чили vidskóčyly |
feminine я / ти / вона |
відско́чила vidskóčyla | |
neuter воно |
відско́чило vidskóčylo |