заго́устить • (zagóustitʹ) pf (imperfective го́устить)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | заго́устить zagóustitʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | заго́устивший zagóustivšij |
passive | — | заго́ущенный zagóuščennyj |
adverbial | — | заго́устив zagóustiv, заго́устивши zagóustivši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | заго́ущу zagóušču |
2nd singular (ты) | — | заго́устишь zagóustišʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | заго́устит zagóustit |
1st plural (мы) | — | заго́устим zagóustim |
2nd plural (вы) | — | заго́устите zagóustite |
3rd plural (они́) | — | заго́устят zagóustjat |
imperative | singular | plural |
заго́усти zagóusti |
заго́устите zagóustite | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | заго́устил zagóustil |
заго́устили zagóustili |
feminine (я/ты/она́) | заго́устила zagóustila | |
neuter (оно́) | заго́устило zagóustilo |