From Proto-Slavic *zvěrь.
звір • (zvir) m animal (genitive зві́ра, nominative plural зві́рі, genitive plural зві́рів)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | звір zvir |
зві́рі zvíri |
genitive | зві́ра zvíra |
зві́рів zvíriv |
dative | зві́рові, зві́ру zvírovi, zvíru |
зві́рам zvíram |
accusative | зві́ра zvíra |
зві́рі, зві́рів zvíri, zvíriv |
instrumental | зві́ром zvírom |
зві́рами zvíramy |
locative | зві́рові, зві́ру, зві́рі zvírovi, zvíru, zvíri |
зві́рах zvírax |
vocative | зві́ре zvíre |
зві́рі zvíri |
From Proto-Slavic *zvorъ.
звір • (zvir) m inan (genitive зво́ру, nominative plural зво́ри, genitive plural зво́рів)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | звір zvir |
зво́ри zvóry |
genitive | зво́ру zvóru |
зво́рів zvóriv |
dative | зво́рові, зво́ру zvórovi, zvóru |
зво́рам zvóram |
accusative | звір zvir |
зво́ри zvóry |
instrumental | зво́ром zvórom |
зво́рами zvóramy |
locative | зво́рі zvóri |
зво́рах zvórax |
vocative | зво́ре zvóre |
зво́ри zvóry |
See the etymology of the corresponding lemma form.
звір • (zvir)