From Proto-Turkic *in-gek (“cow”). Cognate with Old Turkic 𐰃𐰤𐰏𐰛 (ingek, “cow”).
инек • (inek)
1sg | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | инеким (inekim) | инеклерим (ineklerim) |
accusative | инекимни (inekimni) | инеклеримни (ineklerimni) |
dative | инекимге (inekimge) | инеклериме (ineklerime) |
locative | инекимде (inekimde) | инеклеримде (ineklerimde) |
ablative | инекимден (inekimden) | инеклеримден (ineklerimden) |
genitive | инекимни (inekimni) | инеклеримни (ineklerimni) |
1pl | Singular | Plural |
nominative | инекибиз (inekibiz) | инеклерибиз (inekleribiz) |
accusative | инекибизни (inekibizni) | инеклерибизни (inekleribizni) |
dative | инекибизге (inekibizge) | инеклерибизге (inekleribizge) |
locative | инекибизде (inekibizde) | инеклерибизде (inekleribizde) |
ablative | инекибизден (inekibizden) | инеклерибизден (inekleribizden) |
genitive | инекибизни (inekibizni) | инеклерибизни (inekleribizni) |
2sg | Singular | Plural |
nominative | инекинг (inekiñ) | инеклеринг (inekleriñ) |
accusative | инекингни (inekiñni) | инеклерингни (inekleriñni) |
dative | инекинге (inekiñe) | инеклеринге (inekleriñe) |
locative | инекингде (inekiñde) | инеклерингде (inekleriñde) |
ablative | инекингден (inekiñden) | инеклерингден (inekleriñden) |
genitive | инекингни (inekiñni) | инеклерингни (inekleriñni) |
2pl | Singular | Plural |
nominative | инекигиз (inekigiz) | инеклеригиз (ineklerigiz) |
accusative | инекигизни (inekigizni) | инеклеригизни (ineklerigizni) |
dative | инекигизге (inekigizge) | инеклеригизге (ineklerigizge) |
locative | инекигизде (inekigizde) | инеклеригизде (ineklerigizde) |
ablative | инекигизден (inekigizden) | инеклерибизден (inekleribizden) |
genitive | инекигизни (inekigizni) | инеклеригизни (ineklerigizni) |
3 | Singular | Plural |
nominative | инеки (ineki) | инеклери (inekleri) |
accusative | инекин (inekin) | инеклерин (ineklerin) |
dative | инекине (inekine) | инеклерине (ineklerine) |
locative | инекинде (inekinde) | инеклеринде (ineklerinde) |
ablative | инекинден (inekinden) | инеклеринден (ineklerinden) |
genitive | инекини (inekini) | инеклерини (ineklerini) |
From Proto-Turkic *in-gek (“cow”). Cognate with Old Turkic 𐰃𐰤𐰏𐰛 (ingek, “cow”).
инек • (inek) (Arabic spelling ىنەك)
From Proto-Turkic *in-gek (“cow”).
инек • (inek)
N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “инек”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ, Moscow: M.: OGIZ, →ISBN