кантон • (kanton) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | кантон (kanton) | кантони (kantoni) |
definite unspecified | кантонот (kantonot) | кантоните (kantonite) |
definite proximal | кантонов (kantonov) | кантониве (kantonive) |
definite distal | кантонон (kantonon) | кантонине (kantonine) |
vocative | кантоне (kantone) | кантони (kantoni) |
count form | — | кантона (kantona) |
канто́н • (kantón) m inan (genitive канто́на, nominative plural канто́ны, genitive plural канто́нов)
канто́н • (kantón) m inan (genitive канто́на, nominative plural канто́ни, genitive plural канто́нів)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | канто́н kantón |
канто́ни kantóny |
genitive | канто́на kantóna |
канто́нів kantóniv |
dative | канто́нові, канто́ну kantónovi, kantónu |
канто́нам kantónam |
accusative | канто́н kantón |
канто́ни kantóny |
instrumental | канто́ном kantónom |
канто́нами kantónamy |
locative | канто́ні kantóni |
канто́нах kantónax |
vocative | канто́не kantóne |
канто́ни kantóny |