капита́н • (kapitán) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | капита́н kapitán |
капита́ни kapitáni |
definite (subject form) |
капита́нът kapitánǎt |
капита́ните kapitánite |
definite (object form) |
капита́на kapitána | |
vocative form | капита́не kapitáne |
капита́ни kapitáni |
Borrowed from Russian капита́н (kapitán), from French capitaine, from Late Latin capitāneus.
капитан • (kapitan)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | капитан (kapitan) | капитандар (kapitandar) |
genitive | капитанның (kapitannyñ) | капитандардың (kapitandardyñ) |
dative | капитанға (kapitanğa) | капитандарға (kapitandarğa) |
accusative | капитанды (kapitandy) | капитандарды (kapitandardy) |
locative | капитанда (kapitanda) | капитандарда (kapitandarda) |
ablative | капитаннан (kapitannan) | капитандардан (kapitandardan) |
instrumental | капитанмен (kapitanmen) | капитандармен (kapitandarmen) |
капита́н • (kapitán) m anim (genitive капита́на, nominative plural капита́ны, genitive plural капита́нов, relational adjective капита́нский)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | капита́н kapitán |
капита́ны kapitány |
genitive | капита́на kapitána |
капита́нов kapitánov |
dative | капита́ну kapitánu |
капита́нам kapitánam |
accusative | капита́на kapitána |
капита́нов kapitánov |
instrumental | капита́ном kapitánom |
капита́нами kapitánami |
prepositional | капита́не kapitáne |
капита́нах kapitánax |
Borrowed from Russian капитан (kapitan). Related with English captain.
капитан • (kapitan)