мерзім • (merzım)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мерзім (merzım) | мерзімдер (merzımder) |
genitive | мерзімнің (merzımnıñ) | мерзімдердің (merzımderdıñ) |
dative | мерзімге (merzımge) | мерзімдерге (merzımderge) |
accusative | мерзімді (merzımdı) | мерзімдерді (merzımderdı) |
locative | мерзімде (merzımde) | мерзімдерде (merzımderde) |
ablative | мерзімнен (merzımnen) | мерзімдерден (merzımderden) |
instrumental | мерзіммен (merzımmen) | мерзімдермен (merzımdermen) |