From Proto-Slavic *mogǫtьnъ, with -ій (-ij).
могу́тній • (mohútnij) (comparative могу́тніший, superlative наймогу́тніший, adverb могу́тньо, abstract noun могу́тність)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | могу́тній mohútnij |
могу́тнє mohútnje |
могу́тня mohútnja |
могу́тні mohútni | |
genitive | могу́тнього mohútnʹoho |
могу́тньої mohútnʹoji |
могу́тніх mohútnix | ||
dative | могу́тньому mohútnʹomu |
могу́тній mohútnij |
могу́тнім mohútnim | ||
accusative | animate | могу́тнього mohútnʹoho |
могу́тнє mohútnje |
могу́тню mohútnju |
могу́тніх mohútnix |
inanimate | могу́тній mohútnij |
могу́тні mohútni | |||
instrumental | могу́тнім mohútnim |
могу́тньою mohútnʹoju |
могу́тніми mohútnimy | ||
locative | могу́тньому, могу́тнім mohútnʹomu, mohútnim |
могу́тній mohútnij |
могу́тніх mohútnix | ||
vocative | могу́тній mohútnij |
могу́тнє mohútnje |
могу́тня mohútnja |
могу́тні mohútni |
могутні́й • (mohutníj)