From організа́тор (orhanizátor) + -ка (-ka). Compare Polish organizatorka.
організа́торка • (orhanizátorka) f pers (genitive організа́торки, nominative plural організа́торки, genitive plural організа́торок, masculine організа́тор)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | організа́торка orhanizátorka |
організа́торки orhanizátorky |
genitive | організа́торки orhanizátorky |
організа́торок orhanizátorok |
dative | організа́торці orhanizátorci |
організа́торкам orhanizátorkam |
accusative | організа́торку orhanizátorku |
організа́торок orhanizátorok |
instrumental | організа́торкою orhanizátorkoju |
організа́торками orhanizátorkamy |
locative | організа́торці orhanizátorci |
організа́торках orhanizátorkax |
vocative | організа́торко orhanizátorko |
організа́торки orhanizátorky |