Borrowed via Western European languages from Latin positīvus. Also analyzable as позити́в (pozytýv) + -ний (-nyj). Compare Russian позити́вный (pozitívnyj), Polish pozytywny.
позити́вний • (pozytývnyj) (adverb позити́вно, abstract noun позити́вність)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | позити́вний pozytývnyj |
позити́вне pozytývne |
позити́вна pozytývna |
позити́вні pozytývni | |
| genitive | позити́вного pozytývnoho |
позити́вної pozytývnoji |
позити́вних pozytývnyx | ||
| dative | позити́вному pozytývnomu |
позити́вній pozytývnij |
позити́вним pozytývnym | ||
| accusative | animate | позити́вного pozytývnoho |
позити́вне pozytývne |
позити́вну pozytývnu |
позити́вних pozytývnyx |
| inanimate | позити́вний pozytývnyj |
позити́вні pozytývni | |||
| instrumental | позити́вним pozytývnym |
позити́вною pozytývnoju |
позити́вними pozytývnymy | ||
| locative | позити́вному, позити́внім pozytývnomu, pozytývnim |
позити́вній pozytývnij |
позити́вних pozytývnyx | ||