рабо́тник (rabótnik) + -ка (-ka).
рабо́тничка • (rabótnička) f (masculine рабо́тник)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | рабо́тничка rabótnička |
рабо́тнички rabótnički |
definite | рабо́тничката rabótničkata |
рабо́тничките rabótničkite |
работничка • (rabotnička) f (masculine работник)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | работничка (rabotnička) | работнички (rabotnički) |
definite unspecified | работничката (rabotničkata) | работничките (rabotničkite) |
definite proximal | работничкава (rabotničkava) | работничкиве (rabotničkive) |
definite distal | работничкана (rabotničkana) | работничкине (rabotničkine) |
vocative | работничке (rabotničke) | работнички (rabotnički) |