развяза́ть (razvjazátʹ) + -ка (-ka)
развя́зка • (razvjázka) f inan (genitive развя́зки, nominative plural развя́зки, genitive plural развя́зок)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | развя́зка razvjázka |
развя́зки razvjázki |
genitive | развя́зки razvjázki |
развя́зок razvjázok |
dative | развя́зке razvjázke |
развя́зкам razvjázkam |
accusative | развя́зку razvjázku |
развя́зки razvjázki |
instrumental | развя́зкой, развя́зкою razvjázkoj, razvjázkoju |
развя́зками razvjázkami |
prepositional | развя́зке razvjázke |
развя́зках razvjázkax |