From ро́зкіш (rózkiš) + -ний (-nyj). Compare Russian роско́шный (roskóšnyj), Belarusian раско́шны (raskóšny).
розкі́шний • (rozkíšnyj) (adverb розкі́шно, abstract noun розкі́шність)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | розкі́шний rozkíšnyj |
розкі́шне rozkíšne |
розкі́шна rozkíšna |
розкі́шні rozkíšni | |
genitive | розкі́шного rozkíšnoho |
розкі́шної rozkíšnoji |
розкі́шних rozkíšnyx | ||
dative | розкі́шному rozkíšnomu |
розкі́шній rozkíšnij |
розкі́шним rozkíšnym | ||
accusative | animate | розкі́шного rozkíšnoho |
розкі́шне rozkíšne |
розкі́шну rozkíšnu |
розкі́шних rozkíšnyx |
inanimate | розкі́шний rozkíšnyj |
розкі́шні rozkíšni | |||
instrumental | розкі́шним rozkíšnym |
розкі́шною rozkíšnoju |
розкі́шними rozkíšnymy | ||
locative | розкі́шному, розкі́шнім rozkíšnomu, rozkíšnim |
розкі́шній rozkíšnij |
розкі́шних rozkíšnyx |