From Proto-Slavic *učenikъ.
учени́к • (učeník) m (feminine учени́чка, relational adjective учени́чески)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | учени́к učeník |
учени́ци učeníci |
| definite (subject form) |
учени́кът učeníkǎt |
учени́ците učenícite |
| definite (object form) |
учени́ка učeníka | |
| vocative form | учени́ко učeníko |
учени́ци učeníci |
ученик • (učenik) m (plural ученици, feminine ученичка, relational adjective ученички, diminutive учениче)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | ученик (učenik) | ученици (učenici) |
| definite unspecified | ученикот (učenikot) | учениците (učenicite) |
| definite proximal | учеников (učenikov) | ученициве (učenicive) |
| definite distal | ученикон (učenikon) | ученицине (učenicine) |
| vocative | ученику (učeniku) | ученици (učenici) |
| count form | — | ученика (učenika) |
Inherited from Proto-Slavic *učenikъ.
учени́к • (učeník) m anim (genitive ученика́, nominative plural ученики́, genitive plural ученико́в, feminine учени́ца, relational adjective учени́ческий)
у̏ченӣк m (Latin spelling ȕčenīk)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | у̏ченӣк | у̏ченӣци |
| genitive | ученика | ученика |
| dative | ученику | ученицима |
| accusative | ученика | ученике |
| vocative | у̏ченӣче | ученици |
| locative | ученику | ученицима |
| instrumental | учеником | ученицима |