цари́ца • (caríca) f (masculine цар)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | цари́ца caríca |
цари́ци caríci |
definite | цари́цата carícata |
цари́ците carícite |
vocative form | цари́це caríce |
цари́ци caríci |
From цар (car) + -ица (-ica).
царица • (carica) f (relational adjective царичин)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | царица (carica) | царици (carici) |
definite unspecified | царицата (caricata) | цариците (caricite) |
definite proximal | царицава (caricava) | царициве (caricive) |
definite distal | царицана (caricana) | царицине (caricine) |
vocative | царице (carice) | царици (carici) |
From царь (carʹ) + -ица (-ica).
цари́ца • (caríca) f anim (genitive цари́цы, nominative plural цари́цы, genitive plural цари́ц, masculine царь)
ца̏рица f (Latin spelling cȁrica)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | царица | царице |
genitive | царице | царица |
dative | царици | царицама |
accusative | царицу | царице |
vocative | царице | царице |
locative | царици | царицама |
instrumental | царицом | царицама |