Derived from Proto-Turkic *čō-.
шоқ • (şoq)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | шоқ (şoq) | шоқтар (şoqtar) |
genitive | шоқтың (şoqtyñ) | шоқтардың (şoqtardyñ) |
dative | шоққа (şoqqa) | шоқтарға (şoqtarğa) |
accusative | шоқты (şoqty) | шоқтарды (şoqtardy) |
locative | шоқта (şoqta) | шоқтарда (şoqtarda) |
ablative | шоқтан (şoqtan) | шоқтардан (şoqtardan) |
instrumental | шоқпен (şoqpen) | шоқтармен (şoqtarmen) |