Borrowed from Western European languages, ultimately from Medieval Latin intuitivus, from Latin intueri. Compare Russian интуити́вный (intuitívnyj), Belarusian інтуіты́ўны (intuitýŭny), Polish intuicyjny.
інтуїти́вний • (intujitývnyj) (adverb інтуїти́вно)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | інтуїти́вний intujitývnyj |
інтуїти́вне intujitývne |
інтуїти́вна intujitývna |
інтуїти́вні intujitývni | |
| genitive | інтуїти́вного intujitývnoho |
інтуїти́вної intujitývnoji |
інтуїти́вних intujitývnyx | ||
| dative | інтуїти́вному intujitývnomu |
інтуїти́вній intujitývnij |
інтуїти́вним intujitývnym | ||
| accusative | animate | інтуїти́вного intujitývnoho |
інтуїти́вне intujitývne |
інтуїти́вну intujitývnu |
інтуїти́вних intujitývnyx |
| inanimate | інтуїти́вний intujitývnyj |
інтуїти́вні intujitývni | |||
| instrumental | інтуїти́вним intujitývnym |
інтуїти́вною intujitývnoju |
інтуїти́вними intujitývnymy | ||
| locative | інтуїти́вному, інтуїти́внім intujitývnomu, intujitývnim |
інтуїти́вній intujitývnij |
інтуїти́вних intujitývnyx | ||