անուն

From Old Armenian անուն (anun).

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɑˈnun/,
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɑˈnun/,
• Hyphenation: ա‧նուն

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

անուն • (anun) (dialectological spelling անում)

1. name

   անուն հանել ― anun hanel ― to make a name for oneself, to become famous

2. given name, first name
3. title, denomination
4. prestige

• հատուկ անուն (hatuk anun)
• հասարակ անուն (hasarak anun)

From Proto-Armenian *anuwn, from Proto-Indo-European *h₃néh₃mn.^[1][2][3]

անուն • (anun)

1. name

   անուն դնել ― anun dnel ― to give a name, to name

   անուն բայի ― anun bayi ― (grammar) nominative; noun, substantive

   անուն շքոյ ― anun škʻoy ― title

   յատուկ անուն ― yatuk anun ― proper name

2. renown, glory, reputation, honor, title

   վատ անուն ― vat anun ― infamy, brand of infamy

   անուն պանծանաց անձին ժառանգեցուցանել ― anun pancanacʻ anjin žaṙangecʻucʻanel ― to achieve great renown

   անուն կապել անձին ― anun kapel anjin ― to gain celebrity, to win fame, to acquire a great name

3. someone

   այս անուն ― ays anun ― such-a-one

The word has four combining forms: անուանա- (anuana-), անուան- (anuan-), անունա- (anuna-) and անուն- (anun-).

• Armenian: անուն (anun)

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “անուն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “անուն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy