From Old Armenian ոստայն (ostayn).
ոստայն • (ostayn)
| i-type, inanimate (Eastern Armenian) | ||||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | |||
| nominative | ոստայն (ostayn) | ոստայններ (ostaynner) | ||
| dative | ոստայնի (ostayni) | ոստայնների (ostaynneri) | ||
| ablative | ոստայնից (ostaynicʻ) | ոստայններից (ostaynnericʻ) | ||
| instrumental | ոստայնով (ostaynov) | ոստայններով (ostaynnerov) | ||
| locative | ոստայնում (ostaynum) | ոստայններում (ostaynnerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | ոստայնը/ոստայնն (ostaynə/ostaynn) | ոստայնները/ոստայններն (ostaynnerə/ostaynnern) | ||
| dative | ոստայնին (ostaynin) | ոստայններին (ostaynnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ոստայնս (ostayns) | ոստայններս (ostaynners) | ||
| dative | ոստայնիս (ostaynis) | ոստայններիս (ostaynneris) | ||
| ablative | ոստայնիցս (ostaynicʻs) | ոստայններիցս (ostaynnericʻs) | ||
| instrumental | ոստայնովս (ostaynovs) | ոստայններովս (ostaynnerovs) | ||
| locative | ոստայնումս (ostaynums) | ոստայններումս (ostaynnerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ոստայնդ (ostaynd) | ոստայններդ (ostaynnerd) | ||
| dative | ոստայնիդ (ostaynid) | ոստայններիդ (ostaynnerid) | ||
| ablative | ոստայնիցդ (ostaynicʻd) | ոստայններիցդ (ostaynnericʻd) | ||
| instrumental | ոստայնովդ (ostaynovd) | ոստայններովդ (ostaynnerovd) | ||
| locative | ոստայնումդ (ostaynumd) | ոստայններումդ (ostaynnerumd) | ||
Uncertain.
According to Ačaṙean, analyzable as *ոստ (*ost) + -այն (-ayn), the *ոստ (*ost) being of unknown origin and surviving in modern dialects as ոստ (ost, “the spun yarn collected around the spindle”).[1]
According to Olsen, *ոստ (*ost) might go back to Proto-Indo-European *poḱ-ti-, ultimately from *peḱ-, whence also Old English feht and Middle Dutch vacht, and -այն (-ayn) may be from Proto-Indo-European *ten- (“to stretch, to extend”).[2][3]
J̌ahukyan connects with ոստ (ost, “branch, bough; knot, joint”), assuming Proto-Indo-European *sed- (“to sit”) is underlying both, because textile "sits" on the spindle.[4][5]
ոստայն • (ostayn)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ոստայն (ostayn) | ոստայնք (ostaynkʻ) | |
| genitive | ոստայնի (ostayni) | ոստայնից (ostaynicʻ) | |
| dative | ոստայնի (ostayni) | ոստայնից (ostaynicʻ) | |
| accusative | ոստայն (ostayn) | ոստայնս (ostayns) | |
| ablative | ոստայնէ (ostaynē) | ոստայնից (ostaynicʻ) | |
| instrumental | ոստայնիւ (ostayniw) | ոստայնիւք (ostayniwkʻ) | |
| locative | ոստայնի (ostayni) | ոստայնս (ostayns) |