اَنبُر (ambur) (definite accusative اَنبُروُ, plural اَنبُرلار)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | انبر | انبرلار |
genitive | انبرؽݧ | انبرلارؽݧ |
dative | انبرقا | انبرلارقا |
definite accusative | انبرؽ | انبرلارؽ |
locative | انبرچا | انبرلارچا |
ablative | انبردا | انبرلاردا |
instrumental | انبرلا | انبرلارلا |
equative | انبروارا | انبرلاروارا |
From Middle Iranian, from Proto-Indo-European *h₂eḱ- (“sharp”).
Readings | |
---|---|
Classical reading? | anbar |
Dari reading? | anbar |
Iranian reading? | anbar |
Tajik reading? | anbar |
انبر • (anbor)