تَجَارَرَ or تَجَارَّ • (tajārra or tajārara) VI, non-past يَتَجَارُّ or يَتَجَارَرُ (yatajārru or yatajāraru)
verbal noun الْمَصْدَر |
tajārur | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
mutajārr or mutajārir | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | tajārartu |
tajārarta |
تَجَارَّ or تَجَارَرَ tajārra or tajārara |
tajārartumā |
tajārrā or tajārarā |
tajārarnā |
tajārartum |
tajārrū or tajārarū | |||
f | tajārarti |
tajārrat or tajārarat |
tajārratā or tajāraratā |
tajārartunna |
tajārarna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔatajārru or ʔatajāraru |
tatajārru or tatajāraru |
yatajārru or yatajāraru |
tatajārrāni or tatajārarāni |
yatajārrāni or yatajārarāni |
natajārru or natajāraru |
tatajārrūna or tatajārarūna |
yatajārrūna or yatajārarūna | |||
f | tatajārrīna or tatajārarīna |
tatajārru or tatajāraru |
tatajārrāni or tatajārarāni |
tatajārarna |
yatajārarna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔatajārra or ʔatajārara |
tatajārra or tatajārara |
yatajārra or yatajārara |
tatajārrā or tatajārarā |
yatajārrā or yatajārarā |
natajārra or natajārara |
tatajārrū or tatajārarū |
yatajārrū or yatajārarū | |||
f | tatajārrī or tatajārarī |
tatajārra or tatajārara |
tatajārrā or tatajārarā |
tatajārarna |
yatajārarna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔatajārra or ʔatajārri or ʔatajārar |
tatajārra or tatajārri or tatajārar |
yatajārra or yatajārri or yatajārar |
tatajārrā or tatajārarā |
yatajārrā or yatajārarā |
natajārra or natajārri or natajārar |
tatajārrū or tatajārarū |
yatajārrū or yatajārarū | |||
f | tatajārrī or tatajārarī |
tatajārra or tatajārri or tatajārar |
tatajārrā or tatajārarā |
tatajārarna |
yatajārarna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | tajārra or tajārri or tajārar |
tajārrā or tajārarā |
tajārrū or tajārarū |
||||||||
f | tajārrī or tajārarī |
tajārarna |
تُجَّار • (tujjār) m pl
تَجَارّ • (tajārr) m
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | تَجَارّ tajārr |
التَّجَارّ at-tajārr |
تَجَارّ tajārr |
Nominative | تَجَارٌّ tajārrun |
التَّجَارُّ at-tajārru |
تَجَارُّ tajārru |
Accusative | تَجَارًّا tajārran |
التَّجَارَّ at-tajārra |
تَجَارَّ tajārra |
Genitive | تَجَارٍّ tajārrin |
التَّجَارِّ at-tajārri |
تَجَارِّ tajārri |
تُجَارُّ • (tujārru) (form III)
تُجَارَّ • (tujārra) (form III)
تُجَارِّ • (tujārri) (form III)
From Arabic تُجَّار (tujjār), a plural form later reanalyzed as singular.
تجار • (tüccar) (plural تجارلر (tüccarlar))