تفرق

Arabic

Root
ف ر ق (f r q)
15 terms

Etymology 1.1

Pronunciation

IPA^(key): /ta.far.ra.qa/

Verb

تَفَرَّقَ • (tafarraqa) V (non-past يَتَفَرَّقُ (yatafarraqu), verbal noun تَفَرُّق (tafarruq))

(intransitive) to go apart, to disperse, scatter
Antonym: تَجَمَّعَ (tajammaʕa)

Conjugation

Conjugation of تَفَرَّقَ (V, sound, no passive (?), verbal noun تَفَرُّق)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَفَرُّق tafarruq
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُتَفَرِّق mutafarriq
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	تَفَرَّقْتُ tafarraqtu	تَفَرَّقْتَ tafarraqta	تَفَرَّقَ tafarraqa	تَفَرَّقْتُمَا tafarraqtumā	تَفَرَّقَا tafarraqā	تَفَرَّقْنَا tafarraqnā	تَفَرَّقْتُمْ tafarraqtum	تَفَرَّقُوا tafarraqū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	تَفَرَّقْتُ tafarraqtu	تَفَرَّقْتِ tafarraqti	تَفَرَّقَتْ tafarraqat	تَفَرَّقْتُمَا tafarraqtumā	تَفَرَّقَتَا tafarraqatā	تَفَرَّقْنَا tafarraqnā	تَفَرَّقْتُنَّ tafarraqtunna	تَفَرَّقْنَ tafarraqna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَتَفَرَّقُ ʔatafarraqu	تَتَفَرَّقُ tatafarraqu	يَتَفَرَّقُ yatafarraqu	تَتَفَرَّقَانِ tatafarraqāni	يَتَفَرَّقَانِ yatafarraqāni	نَتَفَرَّقُ natafarraqu	تَتَفَرَّقُونَ tatafarraqūna	يَتَفَرَّقُونَ yatafarraqūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَتَفَرَّقُ ʔatafarraqu	تَتَفَرَّقِينَ tatafarraqīna	تَتَفَرَّقُ tatafarraqu	تَتَفَرَّقَانِ tatafarraqāni	تَتَفَرَّقَانِ tatafarraqāni	نَتَفَرَّقُ natafarraqu	تَتَفَرَّقْنَ tatafarraqna	يَتَفَرَّقْنَ yatafarraqna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَفَرَّقَ ʔatafarraqa	تَتَفَرَّقَ tatafarraqa	يَتَفَرَّقَ yatafarraqa	تَتَفَرَّقَا tatafarraqā	يَتَفَرَّقَا yatafarraqā	نَتَفَرَّقَ natafarraqa	تَتَفَرَّقُوا tatafarraqū	يَتَفَرَّقُوا yatafarraqū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَتَفَرَّقَ ʔatafarraqa	تَتَفَرَّقِي tatafarraqī	تَتَفَرَّقَ tatafarraqa	تَتَفَرَّقَا tatafarraqā	تَتَفَرَّقَا tatafarraqā	نَتَفَرَّقَ natafarraqa	تَتَفَرَّقْنَ tatafarraqna	يَتَفَرَّقْنَ yatafarraqna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَفَرَّقْ ʔatafarraq	تَتَفَرَّقْ tatafarraq	يَتَفَرَّقْ yatafarraq	تَتَفَرَّقَا tatafarraqā	يَتَفَرَّقَا yatafarraqā	نَتَفَرَّقْ natafarraq	تَتَفَرَّقُوا tatafarraqū	يَتَفَرَّقُوا yatafarraqū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَتَفَرَّقْ ʔatafarraq	تَتَفَرَّقِي tatafarraqī	تَتَفَرَّقْ tatafarraq	تَتَفَرَّقَا tatafarraqā	تَتَفَرَّقَا tatafarraqā	نَتَفَرَّقْ natafarraq	تَتَفَرَّقْنَ tatafarraqna	يَتَفَرَّقْنَ yatafarraqna
imperative الْأَمْر	m		تَفَرَّقْ tafarraq		تَفَرَّقَا tafarraqā			تَفَرَّقُوا tafarraqū
imperative الْأَمْر	f		تَفَرَّقِي tafarraqī		تَفَرَّقَا tafarraqā			تَفَرَّقْنَ tafarraqna

Etymology 1.2

Pronunciation

IPA^(key): /ta.far.ruq/

Noun

تَفَرُّق • (tafarruq) m

verbal noun of تَفَرَّقَ (tafarraqa) (form V)

Declension

Declension of noun تَفَرُّق (tafarruq)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	تَفَرُّق tafarruq	التَّفَرُّق at-tafarruq	تَفَرُّق tafarruq
Nominative	تَفَرُّقٌ tafarruqun	التَّفَرُّقُ at-tafarruqu	تَفَرُّقُ tafarruqu
Accusative	تَفَرُّقًا tafarruqan	التَّفَرُّقَ at-tafarruqa	تَفَرُّقَ tafarruqa
Genitive	تَفَرُّقٍ tafarruqin	التَّفَرُّقِ at-tafarruqi	تَفَرُّقِ tafarruqi