شُوهِرَ • (šūhira) (form III) /ʃuː.hi.ra/
From Proto-Iranian *fšautar, from Proto-Iranian *fšau- (“to raise cattle”), from Proto-Indo-European *peh₂- (“to protect; to shepherd”). Compare Khotanese (kṣondai, “husband”), Yidgha (šfuy, “husband”), Avestan 𐬟𐬱𐬎𐬌𐬌𐬀𐬥𐬝 (fšuiiant̰, “husbandman, commoner”).[1]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | šawhar |
Dari reading? | šawhar |
Iranian reading? | šowhar |
Tajik reading? | šavhar |
Dari | شَوهَر |
---|---|
Iranian Persian | شُوهَر |
Tajik | шавҳар |
شُوْهَر • (šowhar) (plural شوهران (šowharân) or شوهرها (šowhar-hâ))
singular | plural | |
---|---|---|
bare | شوهر (šowhar) | شوهران، شوهرا△ (šowharấn, šowharấ△) |
definitive direct object | شوهر را، شوهر رو△ (šowhar râ, šowharo△) | شوهران را، شوهرا رو△ (šowharấn râ, šowharấ ro△) |
ezâfe | شوهر (šowhar-e) | شوهران، شوهرای△ (šowharấn-e, šowharấ-ye△) |
marked indefinite or relative definite |
شوهری (šowhar-i) | شوهرانی، شوهرایی△ (šowharấn-i, šowharấi△) |
△ Colloquial.
singular | plural | |
---|---|---|
1st person singular (“my”) |
شوهرم (šowharam) | شوهرانم، شوهرام△ (šowharấnam, šowharấm△) |
2nd person singular (“your”) |
شوهرت (šowharat) | شوهرانت، شوهرات△ (šowharấnat, šowharất△) |
3rd person singular (“his, her, its”) |
شوهرش (šowharaš) | شوهرانش، شوهراش△ (šowharấnaš, šowharấš△) |
1st plural (“our”) |
شوهرمان، شوهرمون△ (šowharemân, šowharemun△) | شوهرانمان، شوهرامون△ (šowharấnemân, šowharấmun△) |
2nd plural (“your”) |
شوهرتان، شوهرتون△ (šowharetân, šowharetun△) | شوهرانتان، شوهراتون△ (šowharấnetân, šowharấtun△) |
3rd plural (“their”) |
شوهرشان، شوهرشون△ (šowharešân, šowharešun△) | شوهرانشان، شوهراشون△ (šowharấnešân, šowharấšun△) |
△ Colloquial.