شُوهِرَ • (šūhira) (form III) /ʃuː.hi.ra/
From Proto-Iranian *fšautar, from Proto-Iranian *fšau- (“to raise cattle”), from Proto-Indo-European *peh₂- (“to protect; to shepherd”). Compare Khotanese (kṣondai, “husband”), Yidgha (šfuy, “husband”), Avestan 𐬟𐬱𐬎𐬌𐬌𐬀𐬥𐬝 (fšuiiant̰, “husbandman, commoner”).[1]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | šawhar |
| Dari reading? | šawhar |
| Iranian reading? | šowhar |
| Tajik reading? | šavhar |
| Dari | شَوهَر |
|---|---|
| Iranian Persian | شُوهَر |
| Tajik | шавҳар |
شُوْهَر • (šowhar) (plural شوهران (šowharân) or شوهرها (šowhar-hâ))
| Basic forms of شوهر (šowhar) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| bare | شوهر (šowhar) |
شوهران (šowharấn) شوهرا △ (šowharấ) |
| definitive direct object | شوهر را (šowhar râ) شوهر رو △ (šowharo) |
شوهران را (šowharấn râ) شوهرا رو △ (šowharấ ro) |
| ezâfe | شوهر (šowhar-e) |
شوهران (šowharấn-e) شوهرای △ (šowharấ-ye) |
| marked indefinite or relative definite |
شوهری (šowhar-i) |
شوهرانی (šowharấn-i) شوهرایی △ (šowharấi) |
| △ Colloquial. | ||
| Possessive forms of شوهر (šowhar) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| 1st person singular (“my”) |
شوهرم (šowharam) |
شوهرانم (šowharấnam) شوهرام △ (šowharấm) |
| 2nd person singular (“your”) |
شوهرت (šowharat) △ (šowharet) |
شوهرانت (šowharấnat) شوهرات △ (šowharất) |
| 3rd person singular (“his, her, its”) |
شوهرش (šowharaš) △ (šowhareš) |
شوهرانش (šowharấnaš) شوهراش △ (šowharấš) |
| 1st plural (“our”) |
شوهرمان (šowharemân) شوهرمون △ (šowharemun) |
شوهرانمان (šowharấnemân) شوهرامون △ (šowharấmun) |
| 2nd plural (“your”) |
شوهرتان (šowharetân) شوهرتون △ (šowharetun) |
شوهرانتان (šowharấnetân) شوهراتون △ (šowharấtun) |
| 3rd plural (“their”) |
شوهرشان (šowharešân) شوهرشون △ (šowharešun) |
شوهرانشان (šowharấnešân) شوهراشون △ (šowharấšun) |
| △ Colloquial. | ||