كسر

Hello, you have come here looking for the meaning of the word كسر. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word كسر, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say كسر in singular and plural. Everything you need to know about the word كسر you have here. The definition of the word كسر will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofكسر, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: کسر and ك س ر

Arabic

Etymology 1

From the root ك س ر (k s r), related to breaking.

Pronunciation

Verb

كَسَرَ (kasara) I (non-past يَكْسِرُ (yaksiru), verbal noun كَسْر (kasr))

  1. (transitive) to break, to crash, to smash
  2. (transitive) to defeat, to rout
  3. (transitive, linguistics) to mark or pronounce (a consonant) with a kasra
Conjugation
Conjugation of كَسَرَ (I, sound, a ~ i, full passive, verbal noun كَسْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
كَسْر
kasr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
كَاسِر
kāsir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَكْسُور
maksūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كَسَرْتُ
kasartu
كَسَرْتَ
kasarta
كَسَرَ
kasara
كَسَرْتُمَا
kasartumā
كَسَرَا
kasarā
كَسَرْنَا
kasarnā
كَسَرْتُمْ
kasartum
كَسَرُوا
kasarū
f كَسَرْتِ
kasarti
كَسَرَتْ
kasarat
كَسَرَتَا
kasaratā
كَسَرْتُنَّ
kasartunna
كَسَرْنَ
kasarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَكْسِرُ
ʔaksiru
تَكْسِرُ
taksiru
يَكْسِرُ
yaksiru
تَكْسِرَانِ
taksirāni
يَكْسِرَانِ
yaksirāni
نَكْسِرُ
naksiru
تَكْسِرُونَ
taksirūna
يَكْسِرُونَ
yaksirūna
f تَكْسِرِينَ
taksirīna
تَكْسِرُ
taksiru
تَكْسِرَانِ
taksirāni
تَكْسِرْنَ
taksirna
يَكْسِرْنَ
yaksirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَكْسِرَ
ʔaksira
تَكْسِرَ
taksira
يَكْسِرَ
yaksira
تَكْسِرَا
taksirā
يَكْسِرَا
yaksirā
نَكْسِرَ
naksira
تَكْسِرُوا
taksirū
يَكْسِرُوا
yaksirū
f تَكْسِرِي
taksirī
تَكْسِرَ
taksira
تَكْسِرَا
taksirā
تَكْسِرْنَ
taksirna
يَكْسِرْنَ
yaksirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَكْسِرْ
ʔaksir
تَكْسِرْ
taksir
يَكْسِرْ
yaksir
تَكْسِرَا
taksirā
يَكْسِرَا
yaksirā
نَكْسِرْ
naksir
تَكْسِرُوا
taksirū
يَكْسِرُوا
yaksirū
f تَكْسِرِي
taksirī
تَكْسِرْ
taksir
تَكْسِرَا
taksirā
تَكْسِرْنَ
taksirna
يَكْسِرْنَ
yaksirna
imperative
الْأَمْر
m اِكْسِرْ
iksir
اِكْسِرَا
iksirā
اِكْسِرُوا
iksirū
f اِكْسِرِي
iksirī
اِكْسِرْنَ
iksirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كُسِرْتُ
kusirtu
كُسِرْتَ
kusirta
كُسِرَ
kusira
كُسِرْتُمَا
kusirtumā
كُسِرَا
kusirā
كُسِرْنَا
kusirnā
كُسِرْتُمْ
kusirtum
كُسِرُوا
kusirū
f كُسِرْتِ
kusirti
كُسِرَتْ
kusirat
كُسِرَتَا
kusiratā
كُسِرْتُنَّ
kusirtunna
كُسِرْنَ
kusirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكْسَرُ
ʔuksaru
تُكْسَرُ
tuksaru
يُكْسَرُ
yuksaru
تُكْسَرَانِ
tuksarāni
يُكْسَرَانِ
yuksarāni
نُكْسَرُ
nuksaru
تُكْسَرُونَ
tuksarūna
يُكْسَرُونَ
yuksarūna
f تُكْسَرِينَ
tuksarīna
تُكْسَرُ
tuksaru
تُكْسَرَانِ
tuksarāni
تُكْسَرْنَ
tuksarna
يُكْسَرْنَ
yuksarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكْسَرَ
ʔuksara
تُكْسَرَ
tuksara
يُكْسَرَ
yuksara
تُكْسَرَا
tuksarā
يُكْسَرَا
yuksarā
نُكْسَرَ
nuksara
تُكْسَرُوا
tuksarū
يُكْسَرُوا
yuksarū
f تُكْسَرِي
tuksarī
تُكْسَرَ
tuksara
تُكْسَرَا
tuksarā
تُكْسَرْنَ
tuksarna
يُكْسَرْنَ
yuksarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكْسَرْ
ʔuksar
تُكْسَرْ
tuksar
يُكْسَرْ
yuksar
تُكْسَرَا
tuksarā
يُكْسَرَا
yuksarā
نُكْسَرْ
nuksar
تُكْسَرُوا
tuksarū
يُكْسَرُوا
yuksarū
f تُكْسَرِي
tuksarī
تُكْسَرْ
tuksar
تُكْسَرَا
tuksarā
تُكْسَرْنَ
tuksarna
يُكْسَرْنَ
yuksarna

Etymology 2

Verbal noun of كَسَرَ (kasara, to break).

Noun

كَسْر (kasrm (plural كُسُور (kusūr) or كُسُورَات (kusūrāt))

  1. verbal noun of كَسَرَ (kasara) (form I)
  2. breach, fracture
  3. breakage
  4. (arithmetic) fraction
  5. contrition, affliction
  6. (linguistics) the sound of short /i/
Usage notes

According to Wehr, the plural كُسُورَات (kusūrāt) is used in the sense “fractions”.

Declension
Declension of noun كَسْر (kasr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal كَسْر
kasr
الْكَسْر
al-kasr
كَسْر
kasr
nominative كَسْرٌ
kasrun
الْكَسْرُ
al-kasru
كَسْرُ
kasru
accusative كَسْرًا
kasran
الْكَسْرَ
al-kasra
كَسْرَ
kasra
genitive كَسْرٍ
kasrin
الْكَسْرِ
al-kasri
كَسْرِ
kasri
dual indefinite definite construct
informal كَسْرَيْن
kasrayn
الْكَسْرَيْن
al-kasrayn
كَسْرَيْ
kasray
nominative كَسْرَانِ
kasrāni
الْكَسْرَانِ
al-kasrāni
كَسْرَا
kasrā
accusative كَسْرَيْنِ
kasrayni
الْكَسْرَيْنِ
al-kasrayni
كَسْرَيْ
kasray
genitive كَسْرَيْنِ
kasrayni
الْكَسْرَيْنِ
al-kasrayni
كَسْرَيْ
kasray
plural basic broken plural triptote‎;
sound feminine plural
indefinite definite construct
informal كُسُور‎; كُسُورَات
kusūr‎; kusūrāt
الْكُسُور‎; الْكُسُورَات
al-kusūr‎; al-kusūrāt
كُسُور‎; كُسُورَات
kusūr‎; kusūrāt
nominative كُسُورٌ‎; كُسُورَاتٌ
kusūrun‎; kusūrātun
الْكُسُورُ‎; الْكُسُورَاتُ
al-kusūru‎; al-kusūrātu
كُسُورُ‎; كُسُورَاتُ
kusūru‎; kusūrātu
accusative كُسُورًا‎; كُسُورَاتٍ
kusūran‎; kusūrātin
الْكُسُورَ‎; الْكُسُورَاتِ
al-kusūra‎; al-kusūrāti
كُسُورَ‎; كُسُورَاتِ
kusūra‎; kusūrāti
genitive كُسُورٍ‎; كُسُورَاتٍ
kusūrin‎; kusūrātin
الْكُسُورِ‎; الْكُسُورَاتِ
al-kusūri‎; al-kusūrāti
كُسُورِ‎; كُسُورَاتِ
kusūri‎; kusūrāti
Derived terms
Descendants
References

Etymology 3

Intensive form II verb derived from form I كَسَرَ (kasara, to break).

Pronunciation

  • IPA(key): /kas.sa.ra/
  • Audio:(file)

Verb

كَسَّرَ (kassara) II (non-past يُكَسِّرُ (yukassiru), verbal noun تَكْسِير (taksīr))

  1. (transitive) to break into pieces, to shatter, to smash
  2. (Arabic grammar, transitive) to turn into a broken plural
Conjugation
Conjugation of كَسَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَكْسِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَكْسِير
taksīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُكَسِّر
mukassir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُكَسَّر
mukassar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كَسَّرْتُ
kassartu
كَسَّرْتَ
kassarta
كَسَّرَ
kassara
كَسَّرْتُمَا
kassartumā
كَسَّرَا
kassarā
كَسَّرْنَا
kassarnā
كَسَّرْتُمْ
kassartum
كَسَّرُوا
kassarū
f كَسَّرْتِ
kassarti
كَسَّرَتْ
kassarat
كَسَّرَتَا
kassaratā
كَسَّرْتُنَّ
kassartunna
كَسَّرْنَ
kassarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكَسِّرُ
ʔukassiru
تُكَسِّرُ
tukassiru
يُكَسِّرُ
yukassiru
تُكَسِّرَانِ
tukassirāni
يُكَسِّرَانِ
yukassirāni
نُكَسِّرُ
nukassiru
تُكَسِّرُونَ
tukassirūna
يُكَسِّرُونَ
yukassirūna
f تُكَسِّرِينَ
tukassirīna
تُكَسِّرُ
tukassiru
تُكَسِّرَانِ
tukassirāni
تُكَسِّرْنَ
tukassirna
يُكَسِّرْنَ
yukassirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكَسِّرَ
ʔukassira
تُكَسِّرَ
tukassira
يُكَسِّرَ
yukassira
تُكَسِّرَا
tukassirā
يُكَسِّرَا
yukassirā
نُكَسِّرَ
nukassira
تُكَسِّرُوا
tukassirū
يُكَسِّرُوا
yukassirū
f تُكَسِّرِي
tukassirī
تُكَسِّرَ
tukassira
تُكَسِّرَا
tukassirā
تُكَسِّرْنَ
tukassirna
يُكَسِّرْنَ
yukassirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكَسِّرْ
ʔukassir
تُكَسِّرْ
tukassir
يُكَسِّرْ
yukassir
تُكَسِّرَا
tukassirā
يُكَسِّرَا
yukassirā
نُكَسِّرْ
nukassir
تُكَسِّرُوا
tukassirū
يُكَسِّرُوا
yukassirū
f تُكَسِّرِي
tukassirī
تُكَسِّرْ
tukassir
تُكَسِّرَا
tukassirā
تُكَسِّرْنَ
tukassirna
يُكَسِّرْنَ
yukassirna
imperative
الْأَمْر
m كَسِّرْ
kassir
كَسِّرَا
kassirā
كَسِّرُوا
kassirū
f كَسِّرِي
kassirī
كَسِّرْنَ
kassirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كُسِّرْتُ
kussirtu
كُسِّرْتَ
kussirta
كُسِّرَ
kussira
كُسِّرْتُمَا
kussirtumā
كُسِّرَا
kussirā
كُسِّرْنَا
kussirnā
كُسِّرْتُمْ
kussirtum
كُسِّرُوا
kussirū
f كُسِّرْتِ
kussirti
كُسِّرَتْ
kussirat
كُسِّرَتَا
kussiratā
كُسِّرْتُنَّ
kussirtunna
كُسِّرْنَ
kussirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكَسَّرُ
ʔukassaru
تُكَسَّرُ
tukassaru
يُكَسَّرُ
yukassaru
تُكَسَّرَانِ
tukassarāni
يُكَسَّرَانِ
yukassarāni
نُكَسَّرُ
nukassaru
تُكَسَّرُونَ
tukassarūna
يُكَسَّرُونَ
yukassarūna
f تُكَسَّرِينَ
tukassarīna
تُكَسَّرُ
tukassaru
تُكَسَّرَانِ
tukassarāni
تُكَسَّرْنَ
tukassarna
يُكَسَّرْنَ
yukassarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكَسَّرَ
ʔukassara
تُكَسَّرَ
tukassara
يُكَسَّرَ
yukassara
تُكَسَّرَا
tukassarā
يُكَسَّرَا
yukassarā
نُكَسَّرَ
nukassara
تُكَسَّرُوا
tukassarū
يُكَسَّرُوا
yukassarū
f تُكَسَّرِي
tukassarī
تُكَسَّرَ
tukassara
تُكَسَّرَا
tukassarā
تُكَسَّرْنَ
tukassarna
يُكَسَّرْنَ
yukassarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكَسَّرْ
ʔukassar
تُكَسَّرْ
tukassar
يُكَسَّرْ
yukassar
تُكَسَّرَا
tukassarā
يُكَسَّرَا
yukassarā
نُكَسَّرْ
nukassar
تُكَسَّرُوا
tukassarū
يُكَسَّرُوا
yukassarū
f تُكَسَّرِي
tukassarī
تُكَسَّرْ
tukassar
تُكَسَّرَا
tukassarā
تُكَسَّرْنَ
tukassarna
يُكَسَّرْنَ
yukassarna

References

  • Wehr, Hans (1979) “كسر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Ottoman Turkish

كسر

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *keser (adze), a development of *kes- (to cut), whence كسمك (kesmek, to cut).

Noun

كسر (keser)

  1. adze, a cutting tool that has a curved blade set at a right angle to the handle
    Synonym: فاس (fas)

Derived terms

Descendants

Further reading

South Levantine Arabic

Etymology

From Arabic كَسَرَ (kasara).

Pronunciation

Verb

كسر (kasar) I (present بكسر (biksir))

  1. to break
  2. to defy

Conjugation

Conjugation of كسر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m كسرت (kasart) كسرت (kasart) كسر (kasar) كسرنا (kasarna) كسرتو (kasartu) كسرو (kasaru)
f كسرتي (kasarti) كسرت (kasrat)
present m بكسر (baksir) بتكسر (btiksir) بكسر (biksir) منكسر (mniksir) بتكسرو (btiksiru) بكسرو (biksiru)
f بتكسري (btiksiri) بتكسر (btiksir)
subjunctive m أكسر (ʔaksir) تكسر (tiksir) يكسر (yiksir) نكسر (niksir) تكسرو (tiksiru) يكسرو (yiksiru)
f تكسري (tiksiri) تكسر (tiksir)
imperative m اكسر (iksir) اكسرو (iksiru)
f اكسري (iksiri)