Of unclear,[1] though likely substrate, origin. Przyluski considers the word as related to कुट (kuṭa, “fort, stronghold”), while Gundert derives the word from Dravidian (compare Telugu గోడ (gōḍa, “wall”)). Older attempts to connect the word to कृत् (kṛt, “to twist threads, to wind”) are phonetically unconvincing.[2]
कुड्य • (kuḍya) stem, n
Neuter a-stem declension of कुड्य (kuḍya) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | कुड्यम् kuḍyam |
कुड्ये kuḍye |
कुड्यानि / कुड्या¹ kuḍyāni / kuḍyā¹ |
Vocative | कुड्य kuḍya |
कुड्ये kuḍye |
कुड्यानि / कुड्या¹ kuḍyāni / kuḍyā¹ |
Accusative | कुड्यम् kuḍyam |
कुड्ये kuḍye |
कुड्यानि / कुड्या¹ kuḍyāni / kuḍyā¹ |
Instrumental | कुड्येन kuḍyena |
कुड्याभ्याम् kuḍyābhyām |
कुड्यैः / कुड्येभिः¹ kuḍyaiḥ / kuḍyebhiḥ¹ |
Dative | कुड्याय kuḍyāya |
कुड्याभ्याम् kuḍyābhyām |
कुड्येभ्यः kuḍyebhyaḥ |
Ablative | कुड्यात् kuḍyāt |
कुड्याभ्याम् kuḍyābhyām |
कुड्येभ्यः kuḍyebhyaḥ |
Genitive | कुड्यस्य kuḍyasya |
कुड्ययोः kuḍyayoḥ |
कुड्यानाम् kuḍyānām |
Locative | कुड्ये kuḍye |
कुड्ययोः kuḍyayoḥ |
कुड्येषु kuḍyeṣu |
Notes |
|