From गर्भ (garbhá, “fetus, embryo”) + -इन् (-in).
गर्भिणी • (garbhíṇī) stem
Feminine ī-stem declension of गर्भिणी (garbhíṇī) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | गर्भिणी garbhíṇī |
गर्भिण्यौ / गर्भिणी¹ garbhíṇyau / garbhíṇī¹ |
गर्भिण्यः / गर्भिणीः¹ garbhíṇyaḥ / garbhíṇīḥ¹ |
Vocative | गर्भिणि gárbhiṇi |
गर्भिण्यौ / गर्भिणी¹ gárbhiṇyau / gárbhiṇī¹ |
गर्भिण्यः / गर्भिणीः¹ gárbhiṇyaḥ / gárbhiṇīḥ¹ |
Accusative | गर्भिणीम् garbhíṇīm |
गर्भिण्यौ / गर्भिणी¹ garbhíṇyau / garbhíṇī¹ |
गर्भिणीः garbhíṇīḥ |
Instrumental | गर्भिण्या garbhíṇyā |
गर्भिणीभ्याम् garbhíṇībhyām |
गर्भिणीभिः garbhíṇībhiḥ |
Dative | गर्भिण्यै garbhíṇyai |
गर्भिणीभ्याम् garbhíṇībhyām |
गर्भिणीभ्यः garbhíṇībhyaḥ |
Ablative | गर्भिण्याः / गर्भिण्यै² garbhíṇyāḥ / garbhíṇyai² |
गर्भिणीभ्याम् garbhíṇībhyām |
गर्भिणीभ्यः garbhíṇībhyaḥ |
Genitive | गर्भिण्याः / गर्भिण्यै² garbhíṇyāḥ / garbhíṇyai² |
गर्भिण्योः garbhíṇyoḥ |
गर्भिणीनाम् garbhíṇīnām |
Locative | गर्भिण्याम् garbhíṇyām |
गर्भिण्योः garbhíṇyoḥ |
गर्भिणीषु garbhíṇīṣu |
Notes |
|