Learned borrowing from Sanskrit गोणी (goṇī). Doublet of गोण (goṇ) and गोणा (goṇā)
गोणी • (goṇī) f
Possibly derived from a Dravidian language.
गोणी • (goṇī) stem, f
Feminine ī-stem declension of गोणी (goṇī́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | गोणी goṇī́ |
गोण्यौ / गोणी¹ goṇyaù / goṇī́¹ |
गोण्यः / गोणीः¹ goṇyàḥ / goṇī́ḥ¹ |
Vocative | गोणि góṇi |
गोण्यौ / गोणी¹ góṇyau / góṇī¹ |
गोण्यः / गोणीः¹ góṇyaḥ / góṇīḥ¹ |
Accusative | गोणीम् goṇī́m |
गोण्यौ / गोणी¹ goṇyaù / goṇī́¹ |
गोणीः goṇī́ḥ |
Instrumental | गोण्या goṇyā́ |
गोणीभ्याम् goṇī́bhyām |
गोणीभिः goṇī́bhiḥ |
Dative | गोण्यै goṇyaí |
गोणीभ्याम् goṇī́bhyām |
गोणीभ्यः goṇī́bhyaḥ |
Ablative | गोण्याः / गोण्यै² goṇyā́ḥ / goṇyaí² |
गोणीभ्याम् goṇī́bhyām |
गोणीभ्यः goṇī́bhyaḥ |
Genitive | गोण्याः / गोण्यै² goṇyā́ḥ / goṇyaí² |
गोण्योः goṇyóḥ |
गोणीनाम् goṇī́nām |
Locative | गोण्याम् goṇyā́m |
गोण्योः goṇyóḥ |
गोणीषु goṇī́ṣu |
Notes |
|