Compound of चन्द्र (candra, “moon”) + वंश (vaṃśa, “lineage”).
चन्द्रवंश • (candravaṃśa) stem, m
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | चन्द्रवंशः (candravaṃśaḥ) | चन्द्रवंशौ (candravaṃśau) | चन्द्रवंशाः (candravaṃśāḥ) |
| accusative | चन्द्रवंशम् (candravaṃśam) | चन्द्रवंशौ (candravaṃśau) | चन्द्रवंशान् (candravaṃśān) |
| instrumental | चन्द्रवंशेन (candravaṃśena) | चन्द्रवंशाभ्याम् (candravaṃśābhyām) | चन्द्रवंशैः (candravaṃśaiḥ) |
| dative | चन्द्रवंशाय (candravaṃśāya) | चन्द्रवंशाभ्याम् (candravaṃśābhyām) | चन्द्रवंशेभ्यः (candravaṃśebhyaḥ) |
| ablative | चन्द्रवंशात् (candravaṃśāt) | चन्द्रवंशाभ्याम् (candravaṃśābhyām) | चन्द्रवंशेभ्यः (candravaṃśebhyaḥ) |
| genitive | चन्द्रवंशस्य (candravaṃśasya) | चन्द्रवंशयोः (candravaṃśayoḥ) | चन्द्रवंशानाम् (candravaṃśānām) |
| locative | चन्द्रवंशे (candravaṃśe) | चन्द्रवंशयोः (candravaṃśayoḥ) | चन्द्रवंशेषु (candravaṃśeṣu) |
| vocative | चन्द्रवंश (candravaṃśa) | चन्द्रवंशौ (candravaṃśau) | चन्द्रवंशाः (candravaṃśāḥ) |