Borrowed from Sanskrit दर्पण (darpaṇa).
दर्पण • (darpaṇ) m (Urdu spelling درپں)
Inherited from Proto-Indo-Iranian *darpanam, from Proto-Indo-European *derp-onom, from *derp- (“to see”). Cognate with Ancient Greek δρώπτω (drṓptō, “to look”), δρωπάζω (drōpázō, “to gaze at”).[1]
दर्पण • (dárpaṇa) stem, m
| Masculine a-stem declension of दर्पण | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | दर्पणः (darpaṇaḥ) | ||
| Gen. sg. | दर्पणस्य (darpaṇasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दर्पणः (darpaṇaḥ) | दर्पणौ (darpaṇau) | दर्पणाः (darpaṇāḥ) |
| Vocative | दर्पण (darpaṇa) | दर्पणौ (darpaṇau) | दर्पणाः (darpaṇāḥ) |
| Accusative | दर्पणम् (darpaṇam) | दर्पणौ (darpaṇau) | दर्पणान् (darpaṇān) |
| Instrumental | दर्पणेन (darpaṇena) | दर्पणाभ्याम् (darpaṇābhyām) | दर्पणैः (darpaṇaiḥ) |
| Dative | दर्पणाय (darpaṇāya) | दर्पणाभ्याम् (darpaṇābhyām) | दर्पणेभ्यः (darpaṇebhyaḥ) |
| Ablative | दर्पणात् (darpaṇāt) | दर्पणाभ्याम् (darpaṇābhyām) | दर्पणेभ्यः (darpaṇebhyaḥ) |
| Genitive | दर्पणस्य (darpaṇasya) | दर्पणयोः (darpaṇayoḥ) | दर्पणानाम् (darpaṇānām) |
| Locative | दर्पणे (darpaṇe) | दर्पणयोः (darpaṇayoḥ) | दर्पणेषु (darpaṇeṣu) |