From Proto-Indo-Aryan *dúźʰHtā, from Proto-Indo-Iranian *dʰuǰʰHtā, from an earlier *dʰúgʰHtā (“daughter”), from Proto-Indo-European *dʰugh₂tḗr (“daughter”). Cognate with Avestan 𐬛𐬎𐬔𐬆𐬛𐬀𐬭 (dugədar), Persian دختر (doxtar), Ancient Greek θυγάτηρ (thugátēr), English daughter.
दुहितृ • (duhitṛ́) stem, f (root दुह्)
Feminine ṛ-stem declension of दुहितृ (duhitṛ́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दुहिता duhitā́ |
दुहितरौ / दुहितरा¹ duhitárau / duhitárā¹ |
दुहितरः duhitáraḥ |
Vocative | दुहितः dúhitaḥ |
दुहितरौ / दुहितरा¹ dúhitarau / dúhitarā¹ |
दुहितरः dúhitaraḥ |
Accusative | दुहितरम् duhitáram |
दुहितरौ / दुहितरा¹ duhitárau / duhitárā¹ |
दुहितॄः duhitṝ́ḥ |
Instrumental | दुहित्रा duhitrā́ |
दुहितृभ्याम् duhitṛ́bhyām |
दुहितृभिः duhitṛ́bhiḥ |
Dative | दुहित्रे duhitré |
दुहितृभ्याम् duhitṛ́bhyām |
दुहितृभ्यः duhitṛ́bhyaḥ |
Ablative | दुहितुः duhitúḥ |
दुहितृभ्याम् duhitṛ́bhyām |
दुहितृभ्यः duhitṛ́bhyaḥ |
Genitive | दुहितुः duhitúḥ |
दुहित्रोः duhitróḥ |
दुहितॄणाम् duhitṝṇā́m |
Locative | दुहितरि duhitári |
दुहित्रोः duhitróḥ |
दुहितृषु duhitṛ́ṣu |
Notes |
|
Borrowed terms