From Proto-Indo-Aryan *dúźʰHtā, from Proto-Indo-Iranian *dʰuǰʰHtā, from an earlier *dʰúgʰHtā (“daughter”), from Proto-Indo-European *dʰugh₂tḗr (“daughter”). Cognate with Avestan 𐬛𐬎𐬔𐬆𐬛𐬀𐬭 (dugədar), Persian دختر (doxtar), Ancient Greek θυγάτηρ (thugátēr), English daughter.
दुहितृ • (duhitṛ́) stem, f (root दुह्)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | दुहिता (duhitā́) | दुहितरौ (duhitárau) दुहितरा¹ (duhitárā¹) |
दुहितरः (duhitáraḥ) |
vocative | दुहितः (dúhitaḥ) | दुहितरौ (dúhitarau) दुहितरा¹ (dúhitarā¹) |
दुहितरः (dúhitaraḥ) |
accusative | दुहितरम् (duhitáram) | दुहितरौ (duhitárau) दुहितरा¹ (duhitárā¹) |
दुहितॄः (duhitṝ́ḥ) |
instrumental | दुहित्रा (duhitrā́) | दुहितृभ्याम् (duhitṛ́bhyām) | दुहितृभिः (duhitṛ́bhiḥ) |
dative | दुहित्रे (duhitré) | दुहितृभ्याम् (duhitṛ́bhyām) | दुहितृभ्यः (duhitṛ́bhyaḥ) |
ablative | दुहितुः (duhitúḥ) | दुहितृभ्याम् (duhitṛ́bhyām) | दुहितृभ्यः (duhitṛ́bhyaḥ) |
genitive | दुहितुः (duhitúḥ) | दुहित्रोः (duhitróḥ) | दुहितॄणाम् (duhitṝṇā́m) |
locative | दुहितरि (duhitári) | दुहित्रोः (duhitróḥ) | दुहितृषु (duhitṛ́ṣu) |
Borrowed terms