Borrowed from Sanskrit निरामय (nirāmaya).
निरामय • (nirāmay) (indeclinable)
From निस्- (nis-, negating prefix) + आमय (āmaya, “disease”).
निरामय • (nirāmaya) stem
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | निरामयः (nirāmayaḥ) | निरामयौ (nirāmayau) निरामया¹ (nirāmayā¹) |
निरामयाः (nirāmayāḥ) निरामयासः¹ (nirāmayāsaḥ¹) |
| accusative | निरामयम् (nirāmayam) | निरामयौ (nirāmayau) निरामया¹ (nirāmayā¹) |
निरामयान् (nirāmayān) |
| instrumental | निरामयेण (nirāmayeṇa) | निरामयाभ्याम् (nirāmayābhyām) | निरामयैः (nirāmayaiḥ) निरामयेभिः¹ (nirāmayebhiḥ¹) |
| dative | निरामयाय (nirāmayāya) | निरामयाभ्याम् (nirāmayābhyām) | निरामयेभ्यः (nirāmayebhyaḥ) |
| ablative | निरामयात् (nirāmayāt) | निरामयाभ्याम् (nirāmayābhyām) | निरामयेभ्यः (nirāmayebhyaḥ) |
| genitive | निरामयस्य (nirāmayasya) | निरामययोः (nirāmayayoḥ) | निरामयाणाम् (nirāmayāṇām) |
| locative | निरामये (nirāmaye) | निरामययोः (nirāmayayoḥ) | निरामयेषु (nirāmayeṣu) |
| vocative | निरामय (nirāmaya) | निरामयौ (nirāmayau) निरामया¹ (nirāmayā¹) |
निरामयाः (nirāmayāḥ) निरामयासः¹ (nirāmayāsaḥ¹) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | निरामया (nirāmayā) | निरामये (nirāmaye) | निरामयाः (nirāmayāḥ) |
| accusative | निरामयाम् (nirāmayām) | निरामये (nirāmaye) | निरामयाः (nirāmayāḥ) |
| instrumental | निरामयया (nirāmayayā) निरामया¹ (nirāmayā¹) |
निरामयाभ्याम् (nirāmayābhyām) | निरामयाभिः (nirāmayābhiḥ) |
| dative | निरामयायै (nirāmayāyai) | निरामयाभ्याम् (nirāmayābhyām) | निरामयाभ्यः (nirāmayābhyaḥ) |
| ablative | निरामयायाः (nirāmayāyāḥ) निरामयायै² (nirāmayāyai²) |
निरामयाभ्याम् (nirāmayābhyām) | निरामयाभ्यः (nirāmayābhyaḥ) |
| genitive | निरामयायाः (nirāmayāyāḥ) निरामयायै² (nirāmayāyai²) |
निरामययोः (nirāmayayoḥ) | निरामयाणाम् (nirāmayāṇām) |
| locative | निरामयायाम् (nirāmayāyām) | निरामययोः (nirāmayayoḥ) | निरामयासु (nirāmayāsu) |
| vocative | निरामये (nirāmaye) | निरामये (nirāmaye) | निरामयाः (nirāmayāḥ) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | निरामयम् (nirāmayam) | निरामये (nirāmaye) | निरामयाणि (nirāmayāṇi) निरामया¹ (nirāmayā¹) |
| accusative | निरामयम् (nirāmayam) | निरामये (nirāmaye) | निरामयाणि (nirāmayāṇi) निरामया¹ (nirāmayā¹) |
| instrumental | निरामयेण (nirāmayeṇa) | निरामयाभ्याम् (nirāmayābhyām) | निरामयैः (nirāmayaiḥ) निरामयेभिः¹ (nirāmayebhiḥ¹) |
| dative | निरामयाय (nirāmayāya) | निरामयाभ्याम् (nirāmayābhyām) | निरामयेभ्यः (nirāmayebhyaḥ) |
| ablative | निरामयात् (nirāmayāt) | निरामयाभ्याम् (nirāmayābhyām) | निरामयेभ्यः (nirāmayebhyaḥ) |
| genitive | निरामयस्य (nirāmayasya) | निरामययोः (nirāmayayoḥ) | निरामयाणाम् (nirāmayāṇām) |
| locative | निरामये (nirāmaye) | निरामययोः (nirāmayayoḥ) | निरामयेषु (nirāmayeṣu) |
| vocative | निरामय (nirāmaya) | निरामये (nirāmaye) | निरामयाणि (nirāmayāṇi) निरामया¹ (nirāmayā¹) |