Learned borrowing from Sanskrit मारुति (māruti).
मारुति • (māruti) m
| singular | |
|---|---|
| direct | मारुति māruti |
| oblique | मारुति māruti |
| vocative | मारुति māruti |
मारुति • (māruti) f
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | मारुति māruti |
मारुतियाँ mārutiyā̃ |
| oblique | मारुति māruti |
मारुतियों mārutiyõ |
| vocative | मारुति māruti |
मारुतियो mārutiyo |
Vṛddhi derivative of मरुत् (marut).
मारुति • (māruti) stem, m
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मारुतिः (mārutiḥ) | मारुती (mārutī) | मारुतयः (mārutayaḥ) |
| accusative | मारुतिम् (mārutim) | मारुती (mārutī) | मारुतीन् (mārutīn) |
| instrumental | मारुतिना (mārutinā) मारुत्या¹ (mārutyā¹) |
मारुतिभ्याम् (mārutibhyām) | मारुतिभिः (mārutibhiḥ) |
| dative | मारुतये (mārutaye) | मारुतिभ्याम् (mārutibhyām) | मारुतिभ्यः (mārutibhyaḥ) |
| ablative | मारुतेः (māruteḥ) मारुत्यः¹ (mārutyaḥ¹) |
मारुतिभ्याम् (mārutibhyām) | मारुतिभ्यः (mārutibhyaḥ) |
| genitive | मारुतेः (māruteḥ) मारुत्यः¹ (mārutyaḥ¹) |
मारुत्योः (mārutyoḥ) | मारुतीनाम् (mārutīnām) |
| locative | मारुतौ (mārutau) मारुता¹ (mārutā¹) |
मारुत्योः (mārutyoḥ) | मारुतिषु (mārutiṣu) |
| vocative | मारुते (mārute) | मारुती (mārutī) | मारुतयः (mārutayaḥ) |