Inherited from Old Tamil 𑀅𑀫𑀺𑀭𑁆𑀢𑀫𑁆 (amirtam), from Sanskrit अमृत (amṛta), from Proto-Indo-Aryan *amŕ̥tas, from Proto-Indo-Iranian *amŕ̥tas, from Proto-Indo-European *n̥mr̥tós (“immortal”). Doublet of அமிர்து (amirtu), அமுதம் (amutam), அமுது (amutu), அமிழ்தம் (amiḻtam), and அமிழ்து (amiḻtu).
அமிர்தம் • (amirtam)
m-stem declension of அமிர்தம் (amirtam) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | அமிர்தம் amirtam |
- |
Vocative | அமிர்தமே amirtamē |
- |
Accusative | அமிர்தத்தை amirtattai |
- |
Dative | அமிர்தத்துக்கு amirtattukku |
- |
Genitive | அமிர்தத்துடைய amirtattuṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | அமிர்தம் amirtam |
- |
Vocative | அமிர்தமே amirtamē |
- |
Accusative | அமிர்தத்தை amirtattai |
- |
Dative | அமிர்தத்துக்கு amirtattukku |
- |
Benefactive | அமிர்தத்துக்காக amirtattukkāka |
- |
Genitive 1 | அமிர்தத்துடைய amirtattuṭaiya |
- |
Genitive 2 | அமிர்தத்தின் amirtattiṉ |
- |
Locative 1 | அமிர்தத்தில் amirtattil |
- |
Locative 2 | அமிர்தத்திடம் amirtattiṭam |
- |
Sociative 1 | அமிர்தத்தோடு amirtattōṭu |
- |
Sociative 2 | அமிர்தத்துடன் amirtattuṭaṉ |
- |
Instrumental | அமிர்தத்தால் amirtattāl |
- |
Ablative | அமிர்தத்திலிருந்து amirtattiliruntu |
- |