Borrowed from Sanskrit मयूर (mayūra), which in turn is from Proto-Dravidian *mayVr. Doublet of மயில் (mayil).
மயூரம் • (mayūram) (literary, archaic)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | மயூரம் mayūram |
மயூரங்கள் mayūraṅkaḷ |
| vocative | மயூரமே mayūramē |
மயூரங்களே mayūraṅkaḷē |
| accusative | மயூரத்தை mayūrattai |
மயூரங்களை mayūraṅkaḷai |
| dative | மயூரத்துக்கு mayūrattukku |
மயூரங்களுக்கு mayūraṅkaḷukku |
| benefactive | மயூரத்துக்காக mayūrattukkāka |
மயூரங்களுக்காக mayūraṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | மயூரத்துடைய mayūrattuṭaiya |
மயூரங்களுடைய mayūraṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மயூரத்தின் mayūrattiṉ |
மயூரங்களின் mayūraṅkaḷiṉ |
| locative 1 | மயூரத்தில் mayūrattil |
மயூரங்களில் mayūraṅkaḷil |
| locative 2 | மயூரத்திடம் mayūrattiṭam |
மயூரங்களிடம் mayūraṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | மயூரத்தோடு mayūrattōṭu |
மயூரங்களோடு mayūraṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | மயூரத்துடன் mayūrattuṭaṉ |
மயூரங்களுடன் mayūraṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மயூரத்தால் mayūrattāl |
மயூரங்களால் mayūraṅkaḷāl |
| ablative | மயூரத்திலிருந்து mayūrattiliruntu |
மயூரங்களிலிருந்து mayūraṅkaḷiliruntu |