Inherited from Proto-Dravidian *wēntanṯu. Compare Malayalam വേന്തൻ (vēntaṉ), Duruwa वेंदिड.
வேந்தன் • (vēntaṉ) (plural வேந்தர்கள்)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | வேந்தன் vēntaṉ |
வேந்தர்கள் vēntarkaḷ |
vocative | வேந்தனே vēntaṉē |
வேந்தர்களே vēntarkaḷē |
accusative | வேந்தனை vēntaṉai |
வேந்தர்களை vēntarkaḷai |
dative | வேந்தனுக்கு vēntaṉukku |
வேந்தர்களுக்கு vēntarkaḷukku |
benefactive | வேந்தனுக்காக vēntaṉukkāka |
வேந்தர்களுக்காக vēntarkaḷukkāka |
genitive 1 | வேந்தனுடைய vēntaṉuṭaiya |
வேந்தர்களுடைய vēntarkaḷuṭaiya |
genitive 2 | வேந்தனின் vēntaṉiṉ |
வேந்தர்களின் vēntarkaḷiṉ |
locative 1 | வேந்தனில் vēntaṉil |
வேந்தர்களில் vēntarkaḷil |
locative 2 | வேந்தனிடம் vēntaṉiṭam |
வேந்தர்களிடம் vēntarkaḷiṭam |
sociative 1 | வேந்தனோடு vēntaṉōṭu |
வேந்தர்களோடு vēntarkaḷōṭu |
sociative 2 | வேந்தனுடன் vēntaṉuṭaṉ |
வேந்தர்களுடன் vēntarkaḷuṭaṉ |
instrumental | வேந்தனால் vēntaṉāl |
வேந்தர்களால் vēntarkaḷāl |
ablative | வேந்தனிலிருந்து vēntaṉiliruntu |
வேந்தர்களிலிருந்து vēntarkaḷiliruntu |