ἀπόπληκτος

Ancient Greek

Etymology

From ἀποπλήσσω (apoplḗssō, “I strike with a stroke”) +‎ -τος (-tos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pó.plɛːk.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈpo.ple̝k.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈpo.plik.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈpo.plik.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈpo.plik.tos/

Adjective

ᾰ̓πόπληκτος • (ăpóplēktos) m or f (neuter ᾰ̓πόπληκτον); second declension

Inflection

Second declension of ᾰ̓πόπληκτος; ᾰ̓πόπληκτον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓πόπληκτος ăpóplēktos	ᾰ̓πόπληκτον ăpóplēkton	ᾰ̓ποπλήκτω ăpoplḗktō	ᾰ̓ποπλήκτω ăpoplḗktō	ᾰ̓πόπληκτοι ăpóplēktoi	ᾰ̓πόπληκτᾰ ăpóplēktă
Genitive	ᾰ̓ποπλήκτου ăpoplḗktou	ᾰ̓ποπλήκτου ăpoplḗktou	ᾰ̓ποπλήκτοιν ăpoplḗktoin	ᾰ̓ποπλήκτοιν ăpoplḗktoin	ᾰ̓ποπλήκτων ăpoplḗktōn	ᾰ̓ποπλήκτων ăpoplḗktōn
Dative	ᾰ̓ποπλήκτῳ ăpoplḗktōi	ᾰ̓ποπλήκτῳ ăpoplḗktōi	ᾰ̓ποπλήκτοιν ăpoplḗktoin	ᾰ̓ποπλήκτοιν ăpoplḗktoin	ᾰ̓ποπλήκτοις ăpoplḗktois	ᾰ̓ποπλήκτοις ăpoplḗktois
Accusative	ᾰ̓πόπληκτον ăpóplēkton	ᾰ̓πόπληκτον ăpóplēkton	ᾰ̓ποπλήκτω ăpoplḗktō	ᾰ̓ποπλήκτω ăpoplḗktō	ᾰ̓ποπλήκτους ăpoplḗktous	ᾰ̓πόπληκτᾰ ăpóplēktă
Vocative	ᾰ̓πόπληκτε ăpóplēkte	ᾰ̓πόπληκτον ăpóplēkton	ᾰ̓ποπλήκτω ăpoplḗktō	ᾰ̓ποπλήκτω ăpoplḗktō	ᾰ̓πόπληκτοι ăpóplēktoi	ᾰ̓πόπληκτᾰ ăpóplēktă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓ποπλήκτως ăpoplḗktōs		ᾰ̓ποπληκτότερος ăpoplēktóteros		ᾰ̓ποπληκτότᾰτος ăpoplēktótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἀπόπληκτος

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

See also

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia