ἀποπληκτικός

Ancient Greek

Etymology

From ἀποπλήσσω (apoplḗssō, “I strike with a stroke”) +‎ -τικός (-tikós), from ἀπό (apó, “of, from”) + πλήσσω (plḗssō, “I strike”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.plɛːk.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.ple̝k.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.plik.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.plik.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.plik.tiˈkos/

Adjective

ᾰ̓ποπληκτῐκός • (apoplēktikós) m (feminine ᾰ̓ποπληκτῐκή, neuter ᾰ̓ποπληκτῐκόν); first/second declension

Inflection

First and second declension of ᾰ̓ποπληκτῐκός; ᾰ̓ποπληκτῐκή; ᾰ̓ποπληκτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓ποπληκτῐκός apoplēktikós	ᾰ̓ποπληκτῐκή apoplēktikḗ	ᾰ̓ποπληκτῐκόν apoplēktikón	ᾰ̓ποπληκτῐκώ apoplēktikṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκᾱ́ apoplēktikā́	ᾰ̓ποπληκτῐκώ apoplēktikṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκοί apoplēktikoí	ᾰ̓ποπληκτῐκαί apoplēktikaí	ᾰ̓ποπληκτῐκᾰ́ apoplēktiká
Genitive	ᾰ̓ποπληκτῐκοῦ apoplēktikoû	ᾰ̓ποπληκτῐκῆς apoplēktikês	ᾰ̓ποπληκτῐκοῦ apoplēktikoû	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖν apoplēktikoîn	ᾰ̓ποπληκτῐκαῖν apoplēktikaîn	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖν apoplēktikoîn	ᾰ̓ποπληκτῐκῶν apoplēktikôn	ᾰ̓ποπληκτῐκῶν apoplēktikôn	ᾰ̓ποπληκτῐκῶν apoplēktikôn
Dative	ᾰ̓ποπληκτῐκῷ apoplēktikôi	ᾰ̓ποπληκτῐκῇ apoplēktikêi	ᾰ̓ποπληκτῐκῷ apoplēktikôi	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖν apoplēktikoîn	ᾰ̓ποπληκτῐκαῖν apoplēktikaîn	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖν apoplēktikoîn	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖς apoplēktikoîs	ᾰ̓ποπληκτῐκαῖς apoplēktikaîs	ᾰ̓ποπληκτῐκοῖς apoplēktikoîs
Accusative	ᾰ̓ποπληκτῐκόν apoplēktikón	ᾰ̓ποπληκτῐκήν apoplēktikḗn	ᾰ̓ποπληκτῐκόν apoplēktikón	ᾰ̓ποπληκτῐκώ apoplēktikṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκᾱ́ apoplēktikā́	ᾰ̓ποπληκτῐκώ apoplēktikṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκούς apoplēktikoús	ᾰ̓ποπληκτῐκᾱ́ς apoplēktikā́s	ᾰ̓ποπληκτῐκᾰ́ apoplēktiká
Vocative	ᾰ̓ποπληκτῐκέ apoplēktiké	ᾰ̓ποπληκτῐκή apoplēktikḗ	ᾰ̓ποπληκτῐκόν apoplēktikón	ᾰ̓ποπληκτῐκώ apoplēktikṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκᾱ́ apoplēktikā́	ᾰ̓ποπληκτῐκώ apoplēktikṓ	ᾰ̓ποπληκτῐκοί apoplēktikoí	ᾰ̓ποπληκτῐκαί apoplēktikaí	ᾰ̓ποπληκτῐκᾰ́ apoplēktiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓ποπληκτῐκῶς apoplēktikôs			ᾰ̓ποπληκτῐκώτερος apoplēktikṓteros			ᾰ̓ποπληκτῐκώτᾰτος apoplēktikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ English: apoplectic
→ French: apoplectique
⇒ Greek: αποπληκτικός (apopliktikós)

ἀποπληκτικός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Descendants

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia