ἀρέσκω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀρέσκω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀρέσκω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀρέσκω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀρέσκω you have here. The definition of the word ἀρέσκω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀρέσκω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

According to Beekes, possibly from a disyllabic Proto-Indo-European root *h₂erh₁- (“to please, satisfy”), which appears to be related to *h₂reh₁- (“to think, reason, arrange”), apparently reanalyzed from *h₂réh₁(ye)ti, a stative-durative verbal form from the root *h₂er- (“to fit, fix, put together”). See also ᾰ̓ρετή (aretḗ, “excellence, virtue”), ἀραρίσκω (ararískō, “to join, fit”), ᾰ̓́ρῐστος (áristos, “best”).[1]

Older theories derived the word from αἴρω (aírō, “to lift, remove”) with inchoative suffix -σκω (-skō).

Pronunciation

 

Verb

ᾰ̓ρέσκω • (aréskō)

  1. to please, satisfy
  2. to make amends

Inflection

   Present: ᾰ̓ρέσκω, ᾰ̓ρέσκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓ρέσκω ᾰ̓ρέσκεις ᾰ̓ρέσκει ᾰ̓ρέσκετον ᾰ̓ρέσκετον ᾰ̓ρέσκομεν ᾰ̓ρέσκετε ᾰ̓ρέσκουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓ρέσκω ᾰ̓ρέσκῃς ᾰ̓ρέσκῃ ᾰ̓ρέσκητον ᾰ̓ρέσκητον ᾰ̓ρέσκωμεν ᾰ̓ρέσκητε ᾰ̓ρέσκωσῐ(ν)
optative ᾰ̓ρέσκοιμῐ ᾰ̓ρέσκοις ᾰ̓ρέσκοι ᾰ̓ρέσκοιτον ᾰ̓ρεσκοίτην ᾰ̓ρέσκοιμεν ᾰ̓ρέσκοιτε ᾰ̓ρέσκοιεν
imperative   ᾰ̓́ρεσκε ᾰ̓ρεσκέτω ᾰ̓ρέσκετον ᾰ̓ρεσκέτων   ᾰ̓ρέσκετε ᾰ̓ρεσκόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓ρέσκομαι ᾰ̓ρέσκῃ,
ᾰ̓ρέσκει 		ᾰ̓ρέσκεται ᾰ̓ρέσκεσθον ᾰ̓ρέσκεσθον ᾰ̓ρεσκόμεθᾰ ᾰ̓ρέσκεσθε ᾰ̓ρέσκονται
subjunctive ᾰ̓ρέσκωμαι ᾰ̓ρέσκῃ ᾰ̓ρέσκηται ᾰ̓ρέσκησθον ᾰ̓ρέσκησθον ᾰ̓ρεσκώμεθᾰ ᾰ̓ρέσκησθε ᾰ̓ρέσκωνται
optative ᾰ̓ρεσκοίμην ᾰ̓ρέσκοιο ᾰ̓ρέσκοιτο ᾰ̓ρέσκοισθον ᾰ̓ρεσκοίσθην ᾰ̓ρεσκοίμεθᾰ ᾰ̓ρέσκοισθε ᾰ̓ρέσκοιντο
imperative   ᾰ̓ρέσκου ᾰ̓ρεσκέσθω ᾰ̓ρέσκεσθον ᾰ̓ρεσκέσθων   ᾰ̓ρέσκεσθε ᾰ̓ρεσκέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓ρέσκειν ᾰ̓ρέσκεσθαι
participle m ᾰ̓ρέσκων ᾰ̓ρεσκόμενος
f ᾰ̓ρέσκουσᾰ ᾰ̓ρεσκομένη
n ᾰ̓ρέσκον ᾰ̓ρεσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἤρεσκον, ἠρεσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤρεσκον ἤρεσκες ἤρεσκε(ν) ἠρέσκετον ἠρεσκέτην ἠρέσκομεν ἠρέσκετε ἤρεσκον
middle/
passive 		indicative ἠρεσκόμην ἠρέσκου ἠρέσκετο ἠρέσκεσθον ἠρεσκέσθην ἠρεσκόμεθᾰ ἠρέσκεσθε ἠρέσκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓ρέσω, ᾰ̓ρέσομαι, ᾰ̓ρεσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓ρέσω ᾰ̓ρέσεις ᾰ̓ρέσει ᾰ̓ρέσετον ᾰ̓ρέσετον ᾰ̓ρέσομεν ᾰ̓ρέσετε ᾰ̓ρέσουσῐ(ν)
optative ᾰ̓ρέσοιμῐ ᾰ̓ρέσοις ᾰ̓ρέσοι ᾰ̓ρέσοιτον ᾰ̓ρεσοίτην ᾰ̓ρέσοιμεν ᾰ̓ρέσοιτε ᾰ̓ρέσοιεν
middle indicative ᾰ̓ρέσομαι ᾰ̓ρέσῃ,
ᾰ̓ρέσει 		ᾰ̓ρέσεται ᾰ̓ρέσεσθον ᾰ̓ρέσεσθον ᾰ̓ρεσόμεθᾰ ᾰ̓ρέσεσθε ᾰ̓ρέσονται
optative ᾰ̓ρεσοίμην ᾰ̓ρέσοιο ᾰ̓ρέσοιτο ᾰ̓ρέσοισθον ᾰ̓ρεσοίσθην ᾰ̓ρεσοίμεθᾰ ᾰ̓ρέσοισθε ᾰ̓ρέσοιντο
passive indicative ᾰ̓ρεσθήσομαι ᾰ̓ρεσθήσῃ ᾰ̓ρεσθήσεται ᾰ̓ρεσθήσεσθον ᾰ̓ρεσθήσεσθον ᾰ̓ρεσθησόμεθᾰ ᾰ̓ρεσθήσεσθε ᾰ̓ρεσθήσονται
optative ᾰ̓ρεσθησοίμην ᾰ̓ρεσθήσοιο ᾰ̓ρεσθήσοιτο ᾰ̓ρεσθήσοισθον ᾰ̓ρεσθησοίσθην ᾰ̓ρεσθησοίμεθᾰ ᾰ̓ρεσθήσοισθε ᾰ̓ρεσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓ρέσειν ᾰ̓ρέσεσθαι ᾰ̓ρεσθήσεσθαι
participle m ᾰ̓ρέσων ᾰ̓ρεσόμενος ᾰ̓ρεσθησόμενος
f ᾰ̓ρέσουσᾰ ᾰ̓ρεσομένη ᾰ̓ρεσθησομένη
n ᾰ̓ρέσον ᾰ̓ρεσόμενον ᾰ̓ρεσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἤρεσᾰ, ἠρεσᾰ́μην, ἠρέσθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἤρεσᾰ ἤρεσᾰς ἤρεσε(ν) ἠρέσᾰτον ἠρεσᾰ́την ἠρέσᾰμεν ἠρέσᾰτε ἤρεσᾰν
subjunctive ᾰ̓ρέσω ᾰ̓ρέσῃς ᾰ̓ρέσῃ ᾰ̓ρέσητον ᾰ̓ρέσητον ᾰ̓ρέσωμεν ᾰ̓ρέσητε ᾰ̓ρέσωσῐ(ν)
optative ᾰ̓ρέσαιμῐ ᾰ̓ρέσειᾰς,
ᾰ̓ρέσαις 		ᾰ̓ρέσειε(ν),
ᾰ̓ρέσαι 		ᾰ̓ρέσαιτον ᾰ̓ρεσαίτην ᾰ̓ρέσαιμεν ᾰ̓ρέσαιτε ᾰ̓ρέσειᾰν,
ᾰ̓ρέσαιεν
imperative   ᾰ̓́ρεσον ᾰ̓ρεσᾰ́τω ᾰ̓ρέσᾰτον ᾰ̓ρεσᾰ́των   ᾰ̓ρέσᾰτε ᾰ̓ρεσᾰ́ντων
middle indicative ἠρεσᾰ́μην ἠρέσω ἠρέσᾰτο ἠρέσᾰσθον ἠρεσᾰ́σθην ἠρεσᾰ́μεθᾰ ἠρέσᾰσθε ἠρέσᾰντο
subjunctive ᾰ̓ρέσωμαι ᾰ̓ρέσῃ ᾰ̓ρέσηται ᾰ̓ρέσησθον ᾰ̓ρέσησθον ᾰ̓ρεσώμεθᾰ ᾰ̓ρέσησθε ᾰ̓ρέσωνται
optative ᾰ̓ρεσαίμην ᾰ̓ρέσαιο ᾰ̓ρέσαιτο ᾰ̓ρέσαισθον ᾰ̓ρεσαίσθην ᾰ̓ρεσαίμεθᾰ ᾰ̓ρέσαισθε ᾰ̓ρέσαιντο
imperative   ᾰ̓́ρεσαι ᾰ̓ρεσᾰ́σθω ᾰ̓ρέσᾰσθον ᾰ̓ρεσᾰ́σθων   ᾰ̓ρέσᾰσθε ᾰ̓ρεσᾰ́σθων
passive indicative ἠρέσθην ἠρέσθης ἠρέσθη ἠρέσθητον ἠρεσθήτην ἠρέσθημεν ἠρέσθητε ἠρέσθησᾰν
subjunctive ᾰ̓ρεσθῶ ᾰ̓ρεσθῇς ᾰ̓ρεσθῇ ᾰ̓ρεσθῆτον ᾰ̓ρεσθῆτον ᾰ̓ρεσθῶμεν ᾰ̓ρεσθῆτε ᾰ̓ρεσθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓ρεσθείην ᾰ̓ρεσθείης ᾰ̓ρεσθείη ᾰ̓ρεσθεῖτον,
ᾰ̓ρεσθείητον 		ᾰ̓ρεσθείτην,
ᾰ̓ρεσθειήτην 		ᾰ̓ρεσθεῖμεν,
ᾰ̓ρεσθείημεν 		ᾰ̓ρεσθεῖτε,
ᾰ̓ρεσθείητε 		ᾰ̓ρεσθεῖεν,
ᾰ̓ρεσθείησᾰν
imperative   ᾰ̓ρέσθητῐ ᾰ̓ρεσθήτω ᾰ̓ρέσθητον ᾰ̓ρεσθήτων   ᾰ̓ρέσθητε ᾰ̓ρεσθέντων
active middle passive
infinitive ᾰ̓ρέσαι ᾰ̓ρέσᾰσθαι ᾰ̓ρεσθῆναι
participle m ᾰ̓ρέσᾱς ᾰ̓ρεσᾰ́μενος ᾰ̓ρεσθείς
f ᾰ̓ρέσᾱσᾰ ᾰ̓ρεσᾰμένη ᾰ̓ρεσθεῖσᾰ
n ᾰ̓ρέσᾰν ᾰ̓ρεσᾰ́μενον ᾰ̓ρεσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ᾰ̓ρήρεκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓ρήρεκᾰ ᾰ̓ρήρεκᾰς ᾰ̓ρήρεκε(ν) ᾰ̓ρηρέκᾰτον ᾰ̓ρηρέκᾰτον ᾰ̓ρηρέκᾰμεν ᾰ̓ρηρέκᾰτε ᾰ̓ρηρέκᾱσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓ρηρέκω ᾰ̓ρηρέκῃς ᾰ̓ρηρέκῃ ᾰ̓ρηρέκητον ᾰ̓ρηρέκητον ᾰ̓ρηρέκωμεν ᾰ̓ρηρέκητε ᾰ̓ρηρέκωσῐ(ν)
optative ᾰ̓ρηρέκοιμῐ,
ᾰ̓ρηρεκοίην 		ᾰ̓ρηρέκοις,
ᾰ̓ρηρεκοίης 		ᾰ̓ρηρέκοι,
ᾰ̓ρηρεκοίη 		ᾰ̓ρηρέκοιτον ᾰ̓ρηρεκοίτην ᾰ̓ρηρέκοιμεν ᾰ̓ρηρέκοιτε ᾰ̓ρηρέκοιεν
imperative   ᾰ̓ρήρεκε ᾰ̓ρηρεκέτω ᾰ̓ρηρέκετον ᾰ̓ρηρεκέτων   ᾰ̓ρηρέκετε ᾰ̓ρηρεκόντων
active
infinitive ᾰ̓ρηρεκέναι
participle m ᾰ̓ρηρεκώς
f ᾰ̓ρηρεκυῖᾰ
n ᾰ̓ρηρεκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: αρέσω (aréso)
    • → Bulgarian: харе́сам (harésam)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ἀρέσκω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 128

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia