ἀρχαΐζω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀρχαΐζω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀρχαΐζω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀρχαΐζω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀρχαΐζω you have here. The definition of the word ἀρχαΐζω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀρχαΐζω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: αρχαΐζω

Ancient Greek

Etymology

From ἀρχαῖος (arkhaîos, “old, ancient”) +‎ -ίζω (-ízō, denominative verb suffix).

Pronunciation

 

Verb

ἀρχαΐζω • (arkhaḯzō)

  1. to be old-fashioned, copy the ancients (in manners, language, etc.)

Inflection

   Present: ἀρχαῐ̈́ζω, ἀρχαῐ̈́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀρχαῐ̈́ζω ἀρχαῐ̈́ζεις ἀρχαῐ̈́ζει ἀρχαῐ̈́ζετον ἀρχαῐ̈́ζετον ἀρχαῐ̈́ζομεν ἀρχαῐ̈́ζετε ἀρχαῐ̈́ζουσῐ(ν)
subjunctive ἀρχαῐ̈́ζω ἀρχαῐ̈́ζῃς ἀρχαῐ̈́ζῃ ἀρχαῐ̈́ζητον ἀρχαῐ̈́ζητον ἀρχαῐ̈́ζωμεν ἀρχαῐ̈́ζητε ἀρχαῐ̈́ζωσῐ(ν)
optative ἀρχαῐ̈́ζοιμῐ ἀρχαῐ̈́ζοις ἀρχαῐ̈́ζοι ἀρχαῐ̈́ζοιτον ἀρχαῐ̈ζοίτην ἀρχαῐ̈́ζοιμεν ἀρχαῐ̈́ζοιτε ἀρχαῐ̈́ζοιεν
imperative   ἀρχάῐ̈ζε ἀρχαῐ̈ζέτω ἀρχαῐ̈́ζετον ἀρχαῐ̈ζέτων   ἀρχαῐ̈́ζετε ἀρχαῐ̈ζόντων
middle/
passive 		indicative ἀρχαῐ̈́ζομαι ἀρχαῐ̈́ζῃ,
ἀρχαῐ̈́ζει 		ἀρχαῐ̈́ζεται ἀρχαῐ̈́ζεσθον ἀρχαῐ̈́ζεσθον ἀρχαῐ̈ζόμεθᾰ ἀρχαῐ̈́ζεσθε ἀρχαῐ̈́ζονται
subjunctive ἀρχαῐ̈́ζωμαι ἀρχαῐ̈́ζῃ ἀρχαῐ̈́ζηται ἀρχαῐ̈́ζησθον ἀρχαῐ̈́ζησθον ἀρχαῐ̈ζώμεθᾰ ἀρχαῐ̈́ζησθε ἀρχαῐ̈́ζωνται
optative ἀρχαῐ̈ζοίμην ἀρχαῐ̈́ζοιο ἀρχαῐ̈́ζοιτο ἀρχαῐ̈́ζοισθον ἀρχαῐ̈ζοίσθην ἀρχαῐ̈ζοίμεθᾰ ἀρχαῐ̈́ζοισθε ἀρχαῐ̈́ζοιντο
imperative   ἀρχαῐ̈́ζου ἀρχαῐ̈ζέσθω ἀρχαῐ̈́ζεσθον ἀρχαῐ̈ζέσθων   ἀρχαῐ̈́ζεσθε ἀρχαῐ̈ζέσθων
active middle/passive
infinitive ἀρχαῐ̈́ζειν ἀρχαῐ̈́ζεσθαι
participle m ἀρχαῐ̈́ζων ἀρχαῐ̈ζόμενος
f ἀρχαῐ̈́ζουσᾰ ἀρχαῐ̈ζομένη
n ἀρχαῐ̈́ζον ἀρχαῐ̈ζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἠρχάῐ̈ζον, ἠρχαῐ̈ζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρχάῐ̈ζον ἠρχάῐ̈ζες ἠρχάῐ̈ζε(ν) ἠρχαῐ̈́ζετον ἠρχαῐ̈ζέτην ἠρχαῐ̈́ζομεν ἠρχαῐ̈́ζετε ἠρχάῐ̈ζον
middle/
passive 		indicative ἠρχαῐ̈ζόμην ἠρχαῐ̈́ζου ἠρχαῐ̈́ζετο ἠρχαῐ̈́ζεσθον ἠρχαῐ̈ζέσθην ἠρχαῐ̈ζόμεθᾰ ἠρχαῐ̈́ζεσθε ἠρχαῐ̈́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀρχαῐ̈έω, ἀρχαῐ̈έομαι, ἀρχαῐ̈σθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀρχαῐ̈έω ἀρχαῐ̈έεις ἀρχαῐ̈έει ἀρχαῐ̈έετον ἀρχαῐ̈έετον ἀρχαῐ̈έομεν ἀρχαῐ̈έετε ἀρχαῐ̈έουσῐ(ν)
optative ἀρχαῐ̈έοιμῐ ἀρχαῐ̈έοις ἀρχαῐ̈έοι ἀρχαῐ̈έοιτον ἀρχαῐ̈εοίτην ἀρχαῐ̈έοιμεν ἀρχαῐ̈έοιτε ἀρχαῐ̈έοιεν
middle indicative ἀρχαῐ̈έομαι ἀρχαῐ̈έῃ,
ἀρχαῐ̈έει 		ἀρχαῐ̈έεται ἀρχαῐ̈έεσθον ἀρχαῐ̈έεσθον ἀρχαῐ̈εόμεθᾰ ἀρχαῐ̈έεσθε ἀρχαῐ̈έονται
optative ἀρχαῐ̈εοίμην ἀρχαῐ̈έοιο ἀρχαῐ̈έοιτο ἀρχαῐ̈έοισθον ἀρχαῐ̈εοίσθην ἀρχαῐ̈εοίμεθᾰ ἀρχαῐ̈έοισθε ἀρχαῐ̈έοιντο
passive indicative ἀρχαῐ̈σθήσομαι ἀρχαῐ̈σθήσῃ ἀρχαῐ̈σθήσεται ἀρχαῐ̈σθήσεσθον ἀρχαῐ̈σθήσεσθον ἀρχαῐ̈σθησόμεθᾰ ἀρχαῐ̈σθήσεσθε ἀρχαῐ̈σθήσονται
optative ἀρχαῐ̈σθησοίμην ἀρχαῐ̈σθήσοιο ἀρχαῐ̈σθήσοιτο ἀρχαῐ̈σθήσοισθον ἀρχαῐ̈σθησοίσθην ἀρχαῐ̈σθησοίμεθᾰ ἀρχαῐ̈σθήσοισθε ἀρχαῐ̈σθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀρχαῐ̈έειν ἀρχαῐ̈έεσθαι ἀρχαῐ̈σθήσεσθαι
participle m ἀρχαῐ̈έων ἀρχαῐ̈εόμενος ἀρχαῐ̈σθησόμενος
f ἀρχαῐ̈έουσᾰ ἀρχαῐ̈εομένη ἀρχαῐ̈σθησομένη
n ἀρχαῐ̈έον ἀρχαῐ̈εόμενον ἀρχαῐ̈σθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀρχαῐ̈ῶ, ἀρχαῐ̈οῦμαι, ἀρχαῐ̈σθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀρχαῐ̈ῶ ἀρχαῐ̈εῖς ἀρχαῐ̈εῖ ἀρχαῐ̈εῖτον ἀρχαῐ̈εῖτον ἀρχαῐ̈οῦμεν ἀρχαῐ̈εῖτε ἀρχαῐ̈οῦσῐ(ν)
optative ἀρχαῐ̈οίην,
ἀρχαῐ̈οῖμῐ 		ἀρχαῐ̈οίης,
ἀρχαῐ̈οῖς 		ἀρχαῐ̈οίη,
ἀρχαῐ̈οῖ 		ἀρχαῐ̈οῖτον,
ἀρχαῐ̈οίητον 		ἀρχαῐ̈οίτην,
ἀρχαῐ̈οιήτην 		ἀρχαῐ̈οῖμεν,
ἀρχαῐ̈οίημεν 		ἀρχαῐ̈οῖτε,
ἀρχαῐ̈οίητε 		ἀρχαῐ̈οῖεν,
ἀρχαῐ̈οίησᾰν
middle indicative ἀρχαῐ̈οῦμαι ἀρχαῐ̈ῇ ἀρχαῐ̈εῖται ἀρχαῐ̈εῖσθον ἀρχαῐ̈εῖσθον ἀρχαῐ̈ούμεθᾰ ἀρχαῐ̈εῖσθε ἀρχαῐ̈οῦνται
optative ἀρχαῐ̈οίμην ἀρχαῐ̈οῖο ἀρχαῐ̈οῖτο ἀρχαῐ̈οῖσθον ἀρχαῐ̈οίσθην ἀρχαῐ̈οίμεθᾰ ἀρχαῐ̈οῖσθε ἀρχαῐ̈οῖντο
passive indicative ἀρχαῐ̈σθήσομαι ἀρχαῐ̈σθήσῃ ἀρχαῐ̈σθήσεται ἀρχαῐ̈σθήσεσθον ἀρχαῐ̈σθήσεσθον ἀρχαῐ̈σθησόμεθᾰ ἀρχαῐ̈σθήσεσθε ἀρχαῐ̈σθήσονται
optative ἀρχαῐ̈σθησοίμην ἀρχαῐ̈σθήσοιο ἀρχαῐ̈σθήσοιτο ἀρχαῐ̈σθήσοισθον ἀρχαῐ̈σθησοίσθην ἀρχαῐ̈σθησοίμεθᾰ ἀρχαῐ̈σθήσοισθε ἀρχαῐ̈σθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀρχαῐ̈εῖν ἀρχαῐ̈εῖσθαι ἀρχαῐ̈σθήσεσθαι
participle m ἀρχαῐ̈ῶν ἀρχαῐ̈ούμενος ἀρχαῐ̈σθησόμενος
f ἀρχαῐ̈οῦσᾰ ἀρχαῐ̈ουμένη ἀρχαῐ̈σθησομένη
n ἀρχαῐ̈οῦν ἀρχαῐ̈ούμενον ἀρχαῐ̈σθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἠρχάῐ̈σᾰ, ἠρχαῐ̈σᾰ́μην, ἠρχαῐ̈́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρχάῐ̈σᾰ ἠρχάῐ̈σᾰς ἠρχάῐ̈σε(ν) ἠρχαῐ̈́σᾰτον ἠρχαῐ̈σᾰ́την ἠρχαῐ̈́σᾰμεν ἠρχαῐ̈́σᾰτε ἠρχάῐ̈σᾰν
subjunctive ἀρχαῐ̈́σω ἀρχαῐ̈́σῃς ἀρχαῐ̈́σῃ ἀρχαῐ̈́σητον ἀρχαῐ̈́σητον ἀρχαῐ̈́σωμεν ἀρχαῐ̈́σητε ἀρχαῐ̈́σωσῐ(ν)
optative ἀρχαῐ̈́σαιμῐ ἀρχαῐ̈́σειᾰς,
ἀρχαῐ̈́σαις 		ἀρχαῐ̈́σειε(ν),
ἀρχαῐ̈́σαι 		ἀρχαῐ̈́σαιτον ἀρχαῐ̈σαίτην ἀρχαῐ̈́σαιμεν ἀρχαῐ̈́σαιτε ἀρχαῐ̈́σειᾰν,
ἀρχαῐ̈́σαιεν
imperative   ἀρχάῐ̈σον ἀρχαῐ̈σᾰ́τω ἀρχαῐ̈́σᾰτον ἀρχαῐ̈σᾰ́των   ἀρχαῐ̈́σᾰτε ἀρχαῐ̈σᾰ́ντων
middle indicative ἠρχαῐ̈σᾰ́μην ἠρχαῐ̈́σω ἠρχαῐ̈́σᾰτο ἠρχαῐ̈́σᾰσθον ἠρχαῐ̈σᾰ́σθην ἠρχαῐ̈σᾰ́μεθᾰ ἠρχαῐ̈́σᾰσθε ἠρχαῐ̈́σᾰντο
subjunctive ἀρχαῐ̈́σωμαι ἀρχαῐ̈́σῃ ἀρχαῐ̈́σηται ἀρχαῐ̈́σησθον ἀρχαῐ̈́σησθον ἀρχαῐ̈σώμεθᾰ ἀρχαῐ̈́σησθε ἀρχαῐ̈́σωνται
optative ἀρχαῐ̈σαίμην ἀρχαῐ̈́σαιο ἀρχαῐ̈́σαιτο ἀρχαῐ̈́σαισθον ἀρχαῐ̈σαίσθην ἀρχαῐ̈σαίμεθᾰ ἀρχαῐ̈́σαισθε ἀρχαῐ̈́σαιντο
imperative   ἀρχάῐ̈σαι ἀρχαῐ̈σᾰ́σθω ἀρχαῐ̈́σᾰσθον ἀρχαῐ̈σᾰ́σθων   ἀρχαῐ̈́σᾰσθε ἀρχαῐ̈σᾰ́σθων
passive indicative ἠρχαῐ̈́σθην ἠρχαῐ̈́σθης ἠρχαῐ̈́σθη ἠρχαῐ̈́σθητον ἠρχαῐ̈σθήτην ἠρχαῐ̈́σθημεν ἠρχαῐ̈́σθητε ἠρχαῐ̈́σθησᾰν
subjunctive ἀρχαῐ̈σθῶ ἀρχαῐ̈σθῇς ἀρχαῐ̈σθῇ ἀρχαῐ̈σθῆτον ἀρχαῐ̈σθῆτον ἀρχαῐ̈σθῶμεν ἀρχαῐ̈σθῆτε ἀρχαῐ̈σθῶσῐ(ν)
optative ἀρχαῐ̈σθείην ἀρχαῐ̈σθείης ἀρχαῐ̈σθείη ἀρχαῐ̈σθεῖτον,
ἀρχαῐ̈σθείητον 		ἀρχαῐ̈σθείτην,
ἀρχαῐ̈σθειήτην 		ἀρχαῐ̈σθεῖμεν,
ἀρχαῐ̈σθείημεν 		ἀρχαῐ̈σθεῖτε,
ἀρχαῐ̈σθείητε 		ἀρχαῐ̈σθεῖεν,
ἀρχαῐ̈σθείησᾰν
imperative   ἀρχαῐ̈́σθητῐ ἀρχαῐ̈σθήτω ἀρχαῐ̈́σθητον ἀρχαῐ̈σθήτων   ἀρχαῐ̈́σθητε ἀρχαῐ̈σθέντων
active middle passive
infinitive ἀρχαῐ̈́σαι ἀρχαῐ̈́σᾰσθαι ἀρχαῐ̈σθῆναι
participle m ἀρχαῐ̈́σᾱς ἀρχαῐ̈σᾰ́μενος ἀρχαῐ̈σθείς
f ἀρχαῐ̈́σᾱσᾰ ἀρχαῐ̈σᾰμένη ἀρχαῐ̈σθεῖσᾰ
n ἀρχαῐ̈́σᾰν ἀρχαῐ̈σᾰ́μενον ἀρχαῐ̈σθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἠρχάῐ̈κᾰ, ἠρχάῐ̈σμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρχάῐ̈κᾰ ἠρχάῐ̈κᾰς ἠρχάῐ̈κε(ν) ἠρχαῐ̈́κᾰτον ἠρχαῐ̈́κᾰτον ἠρχαῐ̈́κᾰμεν ἠρχαῐ̈́κᾰτε ἠρχαῐ̈́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἠρχαῐ̈́κω ἠρχαῐ̈́κῃς ἠρχαῐ̈́κῃ ἠρχαῐ̈́κητον ἠρχαῐ̈́κητον ἠρχαῐ̈́κωμεν ἠρχαῐ̈́κητε ἠρχαῐ̈́κωσῐ(ν)
optative ἠρχαῐ̈́κοιμῐ,
ἠρχαῐ̈κοίην 		ἠρχαῐ̈́κοις,
ἠρχαῐ̈κοίης 		ἠρχαῐ̈́κοι,
ἠρχαῐ̈κοίη 		ἠρχαῐ̈́κοιτον ἠρχαῐ̈κοίτην ἠρχαῐ̈́κοιμεν ἠρχαῐ̈́κοιτε ἠρχαῐ̈́κοιεν
imperative   ἠρχάῐ̈κε ἠρχαῐ̈κέτω ἠρχαῐ̈́κετον ἠρχαῐ̈κέτων   ἠρχαῐ̈́κετε ἠρχαῐ̈κόντων
middle/
passive 		indicative ἠρχάῐ̈σμαι ἠρχάῐ̈σαι ἠρχάῐ̈σται ἠρχάῐ̈σθον ἠρχάῐ̈σθον ἠρχαῐ̈́σμεθᾰ ἠρχάῐ̈σθε ἠρχαῐ̈́δᾰται
subjunctive ἠρχαῐ̈σμένος ὦ ἠρχαῐ̈σμένος ᾖς ἠρχαῐ̈σμένος ᾖ ἠρχαῐ̈σμένω ἦτον ἠρχαῐ̈σμένω ἦτον ἠρχαῐ̈σμένοι ὦμεν ἠρχαῐ̈σμένοι ἦτε ἠρχαῐ̈σμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἠρχαῐ̈σμένος εἴην ἠρχαῐ̈σμένος εἴης ἠρχαῐ̈σμένος εἴη ἠρχαῐ̈σμένω εἴητον/εἶτον ἠρχαῐ̈σμένω εἰήτην/εἴτην ἠρχαῐ̈σμένοι εἴημεν/εἶμεν ἠρχαῐ̈σμένοι εἴητε/εἶτε ἠρχαῐ̈σμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἠρχάῐ̈σο ἠρχαῐ̈́σθω ἠρχάῐ̈σθον ἠρχαῐ̈́σθων   ἠρχάῐ̈σθε ἠρχαῐ̈́σθων
active middle/passive
infinitive ἠρχαῐ̈κέναι ἠρχαῐ̈́σθαι
participle m ἠρχαῐ̈κώς ἠρχαῐ̈σμένος
f ἠρχαῐ̈κυῖᾰ ἠρχαῐ̈σμένη
n ἠρχαῐ̈κός ἠρχαῐ̈σμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἠρχαῐ̈́κειν, ἠρχαῐ̈́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠρχαῐ̈́κειν,
ἠρχαῐ̈́κη 		ἠρχαῐ̈́κεις,
ἠρχαῐ̈́κης 		ἠρχαῐ̈́κει(ν) ἠρχαῐ̈́κετον ἠρχαῐ̈κέτην ἠρχαῐ̈́κεμεν ἠρχαῐ̈́κετε ἠρχαῐ̈́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἠρχαῐ̈́σμην ἠρχάῐ̈σο ἠρχάῐ̈στο ἠρχάῐ̈σθον ἠρχαῐ̈́σθην ἠρχαῐ̈́σμεθᾰ ἠρχάῐ̈σθε ἠρχαῐ̈́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • → English: archaize
  • → Greek: αρχαΐζω (archaḯzo) (learned)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia