ἄεθλον • (áethlon) n (genitive ἀέθλου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ᾰ̓́εθλον ắethlon |
ᾰ̓έθλω ăéthlō |
ᾰ̓́εθλᾰ ắethlă | ||||||||||
Genitive | ᾰ̓έθλου / ᾰ̓εθλοῖο / ᾰ̓έθλοιο / ᾰ̓εθλόο / ᾰ̓έθλοο ăéthlou / ăethloîo / ăéthloio / ăethlóo / ăéthloo |
ᾰ̓έθλοιῐν ăéthloiĭn |
ᾰ̓έθλων ăéthlōn | ||||||||||
Dative | ᾰ̓έθλῳ ăéthlōi |
ᾰ̓έθλοιῐν ăéthloiĭn |
ᾰ̓έθλοισῐ / ᾰ̓έθλοισῐν / ᾰ̓έθλοις ăéthloisĭ(n) / ăéthlois | ||||||||||
Accusative | ᾰ̓́εθλον ắethlon |
ᾰ̓έθλω ăéthlō |
ᾰ̓́εθλᾰ ắethlă | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓́εθλον ắethlon |
ᾰ̓έθλω ăéthlō |
ᾰ̓́εθλᾰ ắethlă | ||||||||||
Notes: |
|
ἄεθλον • (áethlon)