From ἀθλέω (athléō, “contend”) + -μα (-ma).
ἄθλημα • (áthlēma) n (genitive ἀθλήματος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ἄθλημᾰ tò áthlēma |
τὼ ἀθλήμᾰτε tṑ athlḗmate |
τᾰ̀ ἀθλήμᾰτᾰ tà athlḗmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἀθλήμᾰτος toû athlḗmatos |
τοῖν ἀθλημᾰ́τοιν toîn athlēmátoin |
τῶν ἀθλημᾰ́των tôn athlēmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἀθλήμᾰτῐ tôi athlḗmati |
τοῖν ἀθλημᾰ́τοιν toîn athlēmátoin |
τοῖς ἀθλήμᾰσῐ / ἀθλήμᾰσῐν toîs athlḗmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ ἄθλημᾰ tò áthlēma |
τὼ ἀθλήμᾰτε tṑ athlḗmate |
τᾰ̀ ἀθλήμᾰτᾰ tà athlḗmata | ||||||||||
| Vocative | ἄθλημᾰ áthlēma |
ἀθλήμᾰτε athlḗmate |
ἀθλήμᾰτᾰ athlḗmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||