For the adjective, ἀ- (a-) + ἑκών (hekṓn). For the noun, probably cognate with ἄκρος (ákros) et al. (and with edge, acme, acropolis), but Beekes considers this uncertain.
ᾱ̓́κων • (ā́kōn) m (feminine ᾱ̓́κουσα, neuter ἆκον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ᾱ̓́κων ā́kōn |
ᾱ̓́κουσᾰ ā́kousa |
ἆκον âkon |
ᾱ̓́κοντε ā́konte |
ᾱ̓κούσᾱ ākoúsā |
ᾱ̓́κοντε ā́konte |
ᾱ̓́κοντες ā́kontes |
ᾱ̓́κουσαι ā́kousai |
ᾱ̓́κοντᾰ ā́konta | |||||
Genitive | ᾱ̓́κοντος ā́kontos |
ᾱ̓κούσης ākoúsēs |
ᾱ̓́κοντος ā́kontos |
ᾱ̓κόντοιν ākóntoin |
ᾱ̓κούσαιν ākoúsain |
ᾱ̓κόντοιν ākóntoin |
ᾱ̓κόντων ākóntōn |
ᾱ̓κουσῶν ākousôn |
ᾱ̓κόντων ākóntōn | |||||
Dative | ᾱ̓́κοντῐ ā́konti |
ᾱ̓κούσῃ ākoúsēi |
ᾱ̓́κοντῐ ā́konti |
ᾱ̓κόντοιν ākóntoin |
ᾱ̓κούσαιν ākoúsain |
ᾱ̓κόντοιν ākóntoin |
ᾱ̓́κουσῐ / ᾱ̓́κουσῐν ā́kousi(n) |
ᾱ̓κούσαις ākoúsais |
ᾱ̓́κουσῐ / ᾱ̓́κουσῐν ā́kousi(n) | |||||
Accusative | ᾱ̓́κοντᾰ ā́konta |
ᾱ̓́κουσᾰν ā́kousan |
ἆκον âkon |
ᾱ̓́κοντε ā́konte |
ᾱ̓κούσᾱ ākoúsā |
ᾱ̓́κοντε ā́konte |
ᾱ̓́κοντᾰς ā́kontas |
ᾱ̓κούσᾱς ākoúsās |
ᾱ̓́κοντᾰ ā́konta | |||||
Vocative | ᾱ̓́κων ā́kōn |
ᾱ̓́κουσᾰ ā́kousa |
ἆκον âkon |
ᾱ̓́κοντε ā́konte |
ᾱ̓κούσᾱ ākoúsā |
ᾱ̓́κοντε ā́konte |
ᾱ̓́κοντες ā́kontes |
ᾱ̓́κουσαι ā́kousai |
ᾱ̓́κοντᾰ ā́konta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾱ̓κόντως ākóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
ἄκων • (ákōn)