ἐκτείνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἐκτείνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἐκτείνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἐκτείνω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἐκτείνω you have here. The definition of the word ἐκτείνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἐκτείνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ἐκ- (ek-, “out”) +‎ τείνω (teínō, “to stretch”).

Pronunciation

 

Verb

ἐκτείνω • (ekteínō)

  1. to stretch out
  2. to prolong, draw out
  3. (passive voice) to lay outstretched
  4. to strain, push to the limit
  5. (grammar) to lengthen a vowel

Inflection

   Present: ἐκτείνω, ἐκτείνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτείνω ἐκτείνεις ἐκτείνει ἐκτείνετον ἐκτείνετον ἐκτείνομεν ἐκτείνετε ἐκτείνουσῐ(ν)
subjunctive ἐκτείνω ἐκτείνῃς ἐκτείνῃ ἐκτείνητον ἐκτείνητον ἐκτείνωμεν ἐκτείνητε ἐκτείνωσῐ(ν)
optative ἐκτείνοιμῐ ἐκτείνοις ἐκτείνοι ἐκτείνοιτον ἐκτεινοίτην ἐκτείνοιμεν ἐκτείνοιτε ἐκτείνοιεν
imperative   ἔκτεινε ἐκτεινέτω ἐκτείνετον ἐκτεινέτων   ἐκτείνετε ἐκτεινόντων
middle/
passive 		indicative ἐκτείνομαι ἐκτείνῃ,
ἐκτείνει 		ἐκτείνεται ἐκτείνεσθον ἐκτείνεσθον ἐκτεινόμεθᾰ ἐκτείνεσθε ἐκτείνονται
subjunctive ἐκτείνωμαι ἐκτείνῃ ἐκτείνηται ἐκτείνησθον ἐκτείνησθον ἐκτεινώμεθᾰ ἐκτείνησθε ἐκτείνωνται
optative ἐκτεινοίμην ἐκτείνοιο ἐκτείνοιτο ἐκτείνοισθον ἐκτεινοίσθην ἐκτεινοίμεθᾰ ἐκτείνοισθε ἐκτείνοιντο
imperative   ἐκτείνου ἐκτεινέσθω ἐκτείνεσθον ἐκτεινέσθων   ἐκτείνεσθε ἐκτεινέσθων
active middle/passive
infinitive ἐκτείνειν ἐκτείνεσθαι
participle m ἐκτείνων ἐκτεινόμενος
f ἐκτείνουσᾰ ἐκτεινομένη
n ἐκτεῖνον ἐκτεινόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξέτεινον, ἐξετεινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξέτεινον ἐξέτεινες ἐξέτεινε(ν) ἐξετείνετον ἐξετεινέτην ἐξετείνομεν ἐξετείνετε ἐξέτεινον
middle/
passive 		indicative ἐξετεινόμην ἐξετείνου ἐξετείνετο ἐξετείνεσθον ἐξετεινέσθην ἐξετεινόμεθᾰ ἐξετείνεσθε ἐξετείνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκτενέω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτενέω ἐκτενέεις ἐκτενέει ἐκτενέετον ἐκτενέετον ἐκτενέομεν ἐκτενέετε ἐκτενέουσῐ(ν)
optative ἐκτενέοιμῐ ἐκτενέοις ἐκτενέοι ἐκτενέοιτον ἐκτενεοίτην ἐκτενέοιμεν ἐκτενέοιτε ἐκτενέοιεν
active
infinitive ἐκτενέειν
participle m ἐκτενέων
f ἐκτενέουσᾰ
n ἐκτενέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκτενῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτενῶ ἐκτενεῖς ἐκτενεῖ ἐκτενεῖτον ἐκτενεῖτον ἐκτενοῦμεν ἐκτενεῖτε ἐκτενοῦσῐ(ν)
optative ἐκτενοίην,
ἐκτενοῖμῐ 		ἐκτενοίης,
ἐκτενοῖς 		ἐκτενοίη,
ἐκτενοῖ 		ἐκτενοῖτον,
ἐκτενοίητον 		ἐκτενοίτην,
ἐκτενοιήτην 		ἐκτενοῖμεν,
ἐκτενοίημεν 		ἐκτενοῖτε,
ἐκτενοίητε 		ἐκτενοῖεν,
ἐκτενοίησᾰν
active
infinitive ἐκτενεῖν
participle m ἐκτενῶν
f ἐκτενοῦσᾰ
n ἐκτενοῦν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐξέτεινᾰ, ἐξετᾰ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξέτεινᾰ ἐξέτεινᾰς ἐξέτεινε(ν) ἐξετείνᾰτον ἐξετεινᾰ́την ἐξετείνᾰμεν ἐξετείνᾰτε ἐξέτεινᾰν
subjunctive ἐκτείνω ἐκτείνῃς ἐκτείνῃ ἐκτείνητον ἐκτείνητον ἐκτείνωμεν ἐκτείνητε ἐκτείνωσῐ(ν)
optative ἐκτείναιμῐ ἐκτείνειᾰς,
ἐκτείναις 		ἐκτείνειε(ν),
ἐκτείναι 		ἐκτείναιτον ἐκτειναίτην ἐκτείναιμεν ἐκτείναιτε ἐκτείνειᾰν,
ἐκτείναιεν
imperative   ἔκτεινον ἐκτεινᾰ́τω ἐκτείνᾰτον ἐκτεινᾰ́των   ἐκτείνᾰτε ἐκτεινᾰ́ντων
passive indicative ἐξετᾰ́θην ἐξετᾰ́θης ἐξετᾰ́θη ἐξετᾰ́θητον ἐξετᾰθήτην ἐξετᾰ́θημεν ἐξετᾰ́θητε ἐξετᾰ́θησᾰν
subjunctive ἐκτᾰθῶ ἐκτᾰθῇς ἐκτᾰθῇ ἐκτᾰθῆτον ἐκτᾰθῆτον ἐκτᾰθῶμεν ἐκτᾰθῆτε ἐκτᾰθῶσῐ(ν)
optative ἐκτᾰθείην ἐκτᾰθείης ἐκτᾰθείη ἐκτᾰθεῖτον,
ἐκτᾰθείητον 		ἐκτᾰθείτην,
ἐκτᾰθειήτην 		ἐκτᾰθεῖμεν,
ἐκτᾰθείημεν 		ἐκτᾰθεῖτε,
ἐκτᾰθείητε 		ἐκτᾰθεῖεν,
ἐκτᾰθείησᾰν
imperative   ἐκτᾰ́θητῐ ἐκτᾰθήτω ἐκτᾰ́θητον ἐκτᾰθήτων   ἐκτᾰ́θητε ἐκτᾰθέντων
active passive
infinitive ἐκτεῖναι ἐκτᾰθῆναι
participle m ἐκτείνᾱς ἐκτᾰθείς
f ἐκτείνᾱσᾰ ἐκτᾰθεῖσᾰ
n ἐκτεῖνᾰν ἐκτᾰθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐκτέτᾰκᾰ, ἐκτέταμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτέτᾰκᾰ ἐκτέτᾰκᾰς ἐκτέτᾰκε(ν) ἐκτετᾰ́κᾰτον ἐκτετᾰ́κᾰτον ἐκτετᾰ́κᾰμεν ἐκτετᾰ́κᾰτε ἐκτετᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐκτετᾰ́κω ἐκτετᾰ́κῃς ἐκτετᾰ́κῃ ἐκτετᾰ́κητον ἐκτετᾰ́κητον ἐκτετᾰ́κωμεν ἐκτετᾰ́κητε ἐκτετᾰ́κωσῐ(ν)
optative ἐκτετᾰ́κοιμῐ,
ἐκτετᾰκοίην 		ἐκτετᾰ́κοις,
ἐκτετᾰκοίης 		ἐκτετᾰ́κοι,
ἐκτετᾰκοίη 		ἐκτετᾰ́κοιτον ἐκτετᾰκοίτην ἐκτετᾰ́κοιμεν ἐκτετᾰ́κοιτε ἐκτετᾰ́κοιεν
imperative   ἐκτέτᾰκε ἐκτετᾰκέτω ἐκτετᾰ́κετον ἐκτετᾰκέτων   ἐκτετᾰ́κετε ἐκτετᾰκόντων
middle/
passive 		indicative ἐκτέταμαι ἐκτέτασαι ἐκτέταται ἐκτέτασθον ἐκτέτασθον ἐκτετάμεθᾰ ἐκτέτασθε ἐκτέτανται
subjunctive ἐκτεταμένος ὦ ἐκτεταμένος ᾖς ἐκτεταμένος ᾖ ἐκτεταμένω ἦτον ἐκτεταμένω ἦτον ἐκτεταμένοι ὦμεν ἐκτεταμένοι ἦτε ἐκτεταμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐκτεταμένος εἴην ἐκτεταμένος εἴης ἐκτεταμένος εἴη ἐκτεταμένω εἴητον/εἶτον ἐκτεταμένω εἰήτην/εἴτην ἐκτεταμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐκτεταμένοι εἴητε/εἶτε ἐκτεταμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐκτέτασο ἐκτετάσθω ἐκτέτασθον ἐκτετάσθων   ἐκτέτασθε ἐκτετάσθων
active middle/passive
infinitive ἐκτετᾰκέναι ἐκτετᾶσθαι
participle m ἐκτετᾰκώς ἐκτεταμένος
f ἐκτετᾰκυῖᾰ ἐκτεταμένη
n ἐκτετᾰκός ἐκτεταμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia