ἔμπλαστρον • (émplastron)
ἔμπλαστρον • (émplastron) n (genitive ἔμπλάστρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἔμπλαστρον hē émplastron |
τὼ ἐμπλάστρω tṑ emplástrō |
αἱ ἔμπλαστρᾰ hai émplastră | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἐμπλάστρου tês emplástrou |
τοῖν ἐμπλάστροιν toîn emplástroin |
τῶν ἐμπλάστρων tôn emplástrōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ἐμπλάστρῳ têi emplástrōi |
τοῖν ἐμπλάστροιν toîn emplástroin |
ταῖς ἐμπλάστροις taîs emplástrois | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἔμπλαστρον tḕn émplastron |
τὼ ἐμπλάστρω tṑ emplástrō |
τᾱ̀ς ἔμπλαστρᾰ tā̀s émplastră | ||||||||||
| Vocative | ἔμπλαστρον émplastron |
ἐμπλάστρω emplástrō |
ἔμπλαστρᾰ émplastră | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||