Contracted from Epic Greek ἐπίουρος (epíouros), from ἐπι- (epi-) + οὖρος (oûros).
ἔφορος • (éphoros) m (genitive ἐφόρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἔφορος ho éphoros |
τὼ ἐφόρω tṑ ephórō |
οἱ ἔφοροι hoi éphoroi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἐφόρου toû ephórou |
τοῖν ἐφόροιν toîn ephóroin |
τῶν ἐφόρων tôn ephórōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἐφόρῳ tôi ephórōi |
τοῖν ἐφόροιν toîn ephóroin |
τοῖς ἐφόροις toîs ephórois | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἔφορον tòn éphoron |
τὼ ἐφόρω tṑ ephórō |
τοὺς ἐφόρους toùs ephórous | ||||||||||
| Vocative | ἔφορε éphore |
ἐφόρω ephórō |
ἔφοροι éphoroi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||