From ἱερός (hierós, “sacred, holy”) + γλυφή (gluphḗ, “carved work”), a calque of Egyptian mdw-nṯr (“the god’s word”).
ἱερόγλῠφος • (hierógluphos) m (genitive ἱερογλῠ́φου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἱερόγλῠφος ho hierógluphos |
τὼ ἱερογλῠ́φω tṑ hieroglúphō |
οἱ ἱερόγλῠφοι hoi hierógluphoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἱερογλῠ́φου toû hieroglúphou |
τοῖν ἱερογλῠ́φοιν toîn hieroglúphoin |
τῶν ἱερογλῠ́φων tôn hieroglúphōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἱερογλῠ́φῳ tôi hieroglúphōi |
τοῖν ἱερογλῠ́φοιν toîn hieroglúphoin |
τοῖς ἱερογλῠ́φοις toîs hieroglúphois | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἱερόγλῠφον tòn hierógluphon |
τὼ ἱερογλῠ́φω tṑ hieroglúphō |
τοὺς ἱερογλῠ́φους toùs hieroglúphous | ||||||||||
| Vocative | ἱερόγλῠφε hierógluphe |
ἱερογλῠ́φω hieroglúphō |
ἱερόγλῠφοι hierógluphoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||