ὄρᾰνος • (óranos) m (genitive ὀρᾰ́νου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὀ ὄρᾰνος o óranos |
τὼ ὀρᾰ́νω tṑ oránō |
οἰ ὄρᾰνοι oi óranoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ὀρᾰ́νω toû oránō |
τοῖν ὀρᾰ́νοιν toîn oránoin |
τῶν ὀρᾰ́νων tôn oránōn | ||||||||||
Dative | τῶ ὀρᾰ́νω tô oránō |
τοῖν ὀρᾰ́νοιν toîn oránoin |
τοῖς ὀρᾰ́νοισῐ / ὀρᾰ́νοισῐν toîs oránoisi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν ὄρᾰνον tòn óranon |
τὼ ὀρᾰ́νω tṑ oránō |
τοῖς ὀρᾰ́νοις toîs oránois | ||||||||||
Vocative | ὄρᾰνε órane |
ὀρᾰ́νω oránō |
ὄρᾰνοι óranoi | ||||||||||
Notes: |
|