ῥοφέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ῥοφέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ῥοφέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ῥοφέω in singular and plural. Everything you need to know about the word ῥοφέω you have here. The definition of the word ῥοφέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofῥοφέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Hellenic *hropʰéyō, causative of Proto-Indo-European *srebʰ-.

Pronunciation

 

Verb

ῥοφέω • (rhophéō)

  1. to slurp, gulp down
    • 424 BCE, Aristophanes, The Knights 51:
      ὡς οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖν.
      hōs ouk agathón esti tò rhopheîn.
      Have I then done wrong to eat!
    • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 4.5.32:
      ῥοφοῦντα πίνειν ὥσπερ βοῦν
      rhophoûnta pínein hṓsper boûn
      slurping like an ox
    1. to drain dry, empty
      • 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, The Acharnians 278:
        ἕωθεν εἰρήνης ῥοφήσει τρύβλιον
        héōthen eirḗnēs rhophḗsei trúblion
        we shall tomorrow consume a dish in honour of the peace
  2. to live on slops

Inflection

   Present: ῥοφέω, ῥοφέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῥοφέω ῥοφέεις ῥοφέει ῥοφέετον ῥοφέετον ῥοφέομεν ῥοφέετε ῥοφέουσῐ(ν)
subjunctive ῥοφέω ῥοφέῃς ῥοφέῃ ῥοφέητον ῥοφέητον ῥοφέωμεν ῥοφέητε ῥοφέωσῐ(ν)
optative ῥοφέοιμῐ ῥοφέοις ῥοφέοι ῥοφέοιτον ῥοφεοίτην ῥοφέοιμεν ῥοφέοιτε ῥοφέοιεν
imperative   ῥόφεε ῥοφεέτω ῥοφέετον ῥοφεέτων   ῥοφέετε ῥοφεόντων
middle/
passive 		indicative ῥοφέομαι ῥοφέῃ,
ῥοφέει 		ῥοφέεται ῥοφέεσθον ῥοφέεσθον ῥοφεόμεθᾰ ῥοφέεσθε ῥοφέονται
subjunctive ῥοφέωμαι ῥοφέῃ ῥοφέηται ῥοφέησθον ῥοφέησθον ῥοφεώμεθᾰ ῥοφέησθε ῥοφέωνται
optative ῥοφεοίμην ῥοφέοιο ῥοφέοιτο ῥοφέοισθον ῥοφεοίσθην ῥοφεοίμεθᾰ ῥοφέοισθε ῥοφέοιντο
imperative   ῥοφέου ῥοφεέσθω ῥοφέεσθον ῥοφεέσθων   ῥοφέεσθε ῥοφεέσθων
active middle/passive
infinitive ῥοφέειν ῥοφέεσθαι
participle m ῥοφέων ῥοφεόμενος
f ῥοφέουσᾰ ῥοφεομένη
n ῥοφέον ῥοφεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ῥοφῶ, ῥοφοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῥοφῶ ῥοφεῖς ῥοφεῖ ῥοφεῖτον ῥοφεῖτον ῥοφοῦμεν ῥοφεῖτε ῥοφοῦσῐ(ν)
subjunctive ῥοφῶ ῥοφῇς ῥοφῇ ῥοφῆτον ῥοφῆτον ῥοφῶμεν ῥοφῆτε ῥοφῶσῐ(ν)
optative ῥοφοίην,
ῥοφοῖμῐ 		ῥοφοίης,
ῥοφοῖς 		ῥοφοίη,
ῥοφοῖ 		ῥοφοῖτον,
ῥοφοίητον 		ῥοφοίτην,
ῥοφοιήτην 		ῥοφοῖμεν,
ῥοφοίημεν 		ῥοφοῖτε,
ῥοφοίητε 		ῥοφοῖεν,
ῥοφοίησᾰν
imperative   ῥόφει ῥοφείτω ῥοφεῖτον ῥοφείτων   ῥοφεῖτε ῥοφούντων
middle/
passive 		indicative ῥοφοῦμαι ῥοφεῖ,
ῥοφῇ 		ῥοφεῖται ῥοφεῖσθον ῥοφεῖσθον ῥοφούμεθᾰ ῥοφεῖσθε ῥοφοῦνται
subjunctive ῥοφῶμαι ῥοφῇ ῥοφῆται ῥοφῆσθον ῥοφῆσθον ῥοφώμεθᾰ ῥοφῆσθε ῥοφῶνται
optative ῥοφοίμην ῥοφοῖο ῥοφοῖτο ῥοφοῖσθον ῥοφοίσθην ῥοφοίμεθᾰ ῥοφοῖσθε ῥοφοῖντο
imperative   ῥοφοῦ ῥοφείσθω ῥοφεῖσθον ῥοφείσθων   ῥοφεῖσθε ῥοφείσθων
active middle/passive
infinitive ῥοφεῖν ῥοφεῖσθαι
participle m ῥοφῶν ῥοφούμενος
f ῥοφοῦσᾰ ῥοφουμένη
n ῥοφοῦν ῥοφούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐρρόφεον, ἐρροφεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐρρόφεον ἐρρόφεες ἐρρόφεε(ν) ἐρροφέετον ἐρροφεέτην ἐρροφέομεν ἐρροφέετε ἐρρόφεον
middle/
passive 		indicative ἐρροφεόμην ἐρροφέου ἐρροφέετο ἐρροφέεσθον ἐρροφεέσθην ἐρροφεόμεθᾰ ἐρροφέεσθε ἐρροφέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐρρόφουν, ἐρροφούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐρρόφουν ἐρρόφεις ἐρρόφει ἐρροφεῖτον ἐρροφείτην ἐρροφοῦμεν ἐρροφεῖτε ἐρρόφουν
middle/
passive 		indicative ἐρροφούμην ἐρροφοῦ ἐρροφεῖτο ἐρροφεῖσθον ἐρροφείσθην ἐρροφούμεθᾰ ἐρροφεῖσθε ἐρροφοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ῥοφήσω, ῥοφήσομαι, ῥοφηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῥοφήσω ῥοφήσεις ῥοφήσει ῥοφήσετον ῥοφήσετον ῥοφήσομεν ῥοφήσετε ῥοφήσουσῐ(ν)
optative ῥοφήσοιμῐ ῥοφήσοις ῥοφήσοι ῥοφήσοιτον ῥοφησοίτην ῥοφήσοιμεν ῥοφήσοιτε ῥοφήσοιεν
middle indicative ῥοφήσομαι ῥοφήσῃ,
ῥοφήσει 		ῥοφήσεται ῥοφήσεσθον ῥοφήσεσθον ῥοφησόμεθᾰ ῥοφήσεσθε ῥοφήσονται
optative ῥοφησοίμην ῥοφήσοιο ῥοφήσοιτο ῥοφήσοισθον ῥοφησοίσθην ῥοφησοίμεθᾰ ῥοφήσοισθε ῥοφήσοιντο
passive indicative ῥοφηθήσομαι ῥοφηθήσῃ ῥοφηθήσεται ῥοφηθήσεσθον ῥοφηθήσεσθον ῥοφηθησόμεθᾰ ῥοφηθήσεσθε ῥοφηθήσονται
optative ῥοφηθησοίμην ῥοφηθήσοιο ῥοφηθήσοιτο ῥοφηθήσοισθον ῥοφηθησοίσθην ῥοφηθησοίμεθᾰ ῥοφηθήσοισθε ῥοφηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ῥοφήσειν ῥοφήσεσθαι ῥοφηθήσεσθαι
participle m ῥοφήσων ῥοφησόμενος ῥοφηθησόμενος
f ῥοφήσουσᾰ ῥοφησομένη ῥοφηθησομένη
n ῥοφῆσον ῥοφησόμενον ῥοφηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐρρόφησᾰ, ἐρροφησᾰ́μην, ἐρροφήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐρρόφησᾰ ἐρρόφησᾰς ἐρρόφησε(ν) ἐρροφήσᾰτον ἐρροφησᾰ́την ἐρροφήσᾰμεν ἐρροφήσᾰτε ἐρρόφησᾰν
subjunctive ῥοφήσω ῥοφήσῃς ῥοφήσῃ ῥοφήσητον ῥοφήσητον ῥοφήσωμεν ῥοφήσητε ῥοφήσωσῐ(ν)
optative ῥοφήσαιμῐ ῥοφήσειᾰς,
ῥοφήσαις 		ῥοφήσειε(ν),
ῥοφήσαι 		ῥοφήσαιτον ῥοφησαίτην ῥοφήσαιμεν ῥοφήσαιτε ῥοφήσειᾰν,
ῥοφήσαιεν
imperative   ῥόφησον ῥοφησᾰ́τω ῥοφήσᾰτον ῥοφησᾰ́των   ῥοφήσᾰτε ῥοφησᾰ́ντων
middle indicative ἐρροφησᾰ́μην ἐρροφήσω ἐρροφήσᾰτο ἐρροφήσᾰσθον ἐρροφησᾰ́σθην ἐρροφησᾰ́μεθᾰ ἐρροφήσᾰσθε ἐρροφήσᾰντο
subjunctive ῥοφήσωμαι ῥοφήσῃ ῥοφήσηται ῥοφήσησθον ῥοφήσησθον ῥοφησώμεθᾰ ῥοφήσησθε ῥοφήσωνται
optative ῥοφησαίμην ῥοφήσαιο ῥοφήσαιτο ῥοφήσαισθον ῥοφησαίσθην ῥοφησαίμεθᾰ ῥοφήσαισθε ῥοφήσαιντο
imperative   ῥόφησαι ῥοφησᾰ́σθω ῥοφήσᾰσθον ῥοφησᾰ́σθων   ῥοφήσᾰσθε ῥοφησᾰ́σθων
passive indicative ἐρροφήθην ἐρροφήθης ἐρροφήθη ἐρροφήθητον ἐρροφηθήτην ἐρροφήθημεν ἐρροφήθητε ἐρροφήθησᾰν
subjunctive ῥοφηθῶ ῥοφηθῇς ῥοφηθῇ ῥοφηθῆτον ῥοφηθῆτον ῥοφηθῶμεν ῥοφηθῆτε ῥοφηθῶσῐ(ν)
optative ῥοφηθείην ῥοφηθείης ῥοφηθείη ῥοφηθεῖτον,
ῥοφηθείητον 		ῥοφηθείτην,
ῥοφηθειήτην 		ῥοφηθεῖμεν,
ῥοφηθείημεν 		ῥοφηθεῖτε,
ῥοφηθείητε 		ῥοφηθεῖεν,
ῥοφηθείησᾰν
imperative   ῥοφήθητῐ ῥοφηθήτω ῥοφήθητον ῥοφηθήτων   ῥοφήθητε ῥοφηθέντων
active middle passive
infinitive ῥοφῆσαι ῥοφήσᾰσθαι ῥοφηθῆναι
participle m ῥοφήσᾱς ῥοφησᾰ́μενος ῥοφηθείς
f ῥοφήσᾱσᾰ ῥοφησᾰμένη ῥοφηθεῖσᾰ
n ῥοφῆσᾰν ῥοφησᾰ́μενον ῥοφηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐρρόφηκᾰ, ἐρρόφημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐρρόφηκᾰ ἐρρόφηκᾰς ἐρρόφηκε(ν) ἐρροφήκᾰτον ἐρροφήκᾰτον ἐρροφήκᾰμεν ἐρροφήκᾰτε ἐρροφήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐρροφήκω ἐρροφήκῃς ἐρροφήκῃ ἐρροφήκητον ἐρροφήκητον ἐρροφήκωμεν ἐρροφήκητε ἐρροφήκωσῐ(ν)
optative ἐρροφήκοιμῐ,
ἐρροφηκοίην 		ἐρροφήκοις,
ἐρροφηκοίης 		ἐρροφήκοι,
ἐρροφηκοίη 		ἐρροφήκοιτον ἐρροφηκοίτην ἐρροφήκοιμεν ἐρροφήκοιτε ἐρροφήκοιεν
imperative   ἐρρόφηκε ἐρροφηκέτω ἐρροφήκετον ἐρροφηκέτων   ἐρροφήκετε ἐρροφηκόντων
middle/
passive 		indicative ἐρρόφημαι ἐρρόφησαι ἐρρόφηται ἐρρόφησθον ἐρρόφησθον ἐρροφήμεθᾰ ἐρρόφησθε ἐρρόφηνται
subjunctive ἐρροφημένος ὦ ἐρροφημένος ᾖς ἐρροφημένος ᾖ ἐρροφημένω ἦτον ἐρροφημένω ἦτον ἐρροφημένοι ὦμεν ἐρροφημένοι ἦτε ἐρροφημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐρροφημένος εἴην ἐρροφημένος εἴης ἐρροφημένος εἴη ἐρροφημένω εἴητον/εἶτον ἐρροφημένω εἰήτην/εἴτην ἐρροφημένοι εἴημεν/εἶμεν ἐρροφημένοι εἴητε/εἶτε ἐρροφημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐρρόφησο ἐρροφήσθω ἐρρόφησθον ἐρροφήσθων   ἐρρόφησθε ἐρροφήσθων
active middle/passive
infinitive ἐρροφηκέναι ἐρροφῆσθαι
participle m ἐρροφηκώς ἐρροφημένος
f ἐρροφηκυῖᾰ ἐρροφημένη
n ἐρροφηκός ἐρροφημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐρροφήκειν, ἐρροφήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐρροφήκειν,
ἐρροφήκη 		ἐρροφήκεις,
ἐρροφήκης 		ἐρροφήκει(ν) ἐρροφήκετον ἐρροφηκέτην ἐρροφήκεμεν ἐρροφήκετε ἐρροφήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐρροφήμην ἐρρόφησο ἐρρόφητο ἐρρόφησθον ἐρροφήσθην ἐρροφήμεθᾰ ἐρρόφησθε ἐρρόφηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

Wikious
Boobota
Sagapedia