From Proto-Germanic *hunslΔ .
π·πΏπ½ππ» β’ (hunsl) n
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | π·πΏπ½ππ» hunsl |
π·πΏπ½ππ»π° hunsla |
vocative | π·πΏπ½ππ» hunsl |
π·πΏπ½ππ»π° hunsla |
accusative | π·πΏπ½ππ» hunsl |
π·πΏπ½ππ»π° hunsla |
genitive | π·πΏπ½ππ»πΉπ hunslis |
π·πΏπ½ππ»π΄ hunslΔ |
dative | π·πΏπ½ππ»π° hunsla |
π·πΏπ½ππ»π°πΌ hunslam |